NASA/ESA Hubble Uzay Teleskopu yakın yıldızların arkasında ve uzak gökadaların önünde parlayan ESO 499-G37 sarmal gökadasını görüntüledi.
Gökadanın sarmal yapısını anlamak için Hubble doğanın izin verdiği açıdan görüntüyü elde etti. Gökada çekirdeğini çevreleyen soluk mavimsi rengiyle sarmal kollar açıkça görülebiliyor. Sarmal kollardaki mavi rengin nedeni ise sıcak ve parlak yıldızlardan yayılan ışımadır. Bir sarmal gökadanın kollarındaki büyük miktardaki gaz ve toz sık sık yeni yıldızlar oluşturur.
Gökadanın en belirgin özelliği parlak uzun çekirdeğidir. Yüksek yoğunluğa sahip şişkin merkezi bölge, diğer kısımlara göre daha eski ve soğuk büyük yıldız gruplarından oluşur.
Birçok sarmal gökadanın ortak özelliği, gökadanın merkezindeki çubuksu yapıdır. Bu çubukların, gökadanın merkez çevresindeki sarmal kollarda bulunan gazı hareketlendirerek yıldız oluşumunu arttırdığı düşünülmektedir.
Son çalışmalar ESO 499-G37 Gökadası’nın çekirdeğinin tipik galaktik çubuklara göre on kat daha küçük, sadece birkaç yüz ışık yılı uzunluğa sahip olduğunu gösteriyor. Gökbilimciler bu çubuğun küçük olmasını, dıştan içe doğru akan maddenin merkezi şişirmesine bağlıyor. Sarmal gökadaların hepsinde çubuklu yapı olmadığından, çubuklar ile şişkinlik oluşumu arasındaki bağ henüz tam anlamıyla anlaşılmış değildir.
ESO 499-G37, Suyılanı (Hydra) ve Pompa (Antlia) takımyıldızı arasında yer almaktadır.
ESO 499-G37 ilk kez ESO (B) atlası için ESO/Uppsala Taraması ile gözlendi. Güney gökyüzündeki yıldız kümelerini, gezegenşmsi bulutsuları ve gökadaları araştırmak için ESO’nun Şili-La Silla Gözlemevi ve Uppsala Gözlemevi 1 m’lik Schmidt Teleskopu kullanılıyor.
Bu görüntü Geniş Alan Kamerası’nın Geniş Alan Kanalı ile görünür ve kızılötesi dalga boylarından oluşturuldu. Görüş alanı yaklaşık 3,4 yay dakikasıdır.
