ABD’nin Florida’daki Cape Canaveral uzay üssünden 5 Ağustos 2011’de Atlas V-551 roketiyle fırlatılan Juno uzay aracı bugün yani 5 Temmuz 2016 sabahı Jüpiter yörüngesine başarıyla oturdu. Şimdi bu aracın kısaca teknik özellikleri üzerinde duralım.
Juno Jüpiter’in yüksek ışınım (radyasyon) bölgelerinden uzak durarak eliptik bir yörünge izleyecek. Araç enerjisini güneş panellerinden sağlıyor. Araçtaki bilimsel aletler oldukça basit düzeyde tutulmuş olmasına karşılık çok önemli bilgiler toplayacaklardır.
Juno’daki başlıca aletler şunlar:
- Kütle çekimi/radyo bilim sistemi (Gravity Science)
- Altı mikrodalga radyometre ile atmosferik gözlem ve özellik incelemesi (MWR)
- Bir manyetometre (MAG)
- Plazma ve enerjik parçacık detektörleri (JADE ve JEDI)
- Bir radyo/plazma dalga ölçüm istasyonu (Waves)
- Bir morötesi görüntüleyici/tayfmetre (UVS)
- Bir kızılötesi görüntüleyici/tayfmetre (JIRAM)
- Jüpiter kutuplarındaki kuzey ışıklarını gözleyecek olan JunoCam adlı renkli kamera.
Jüpiter Dünya’ya göre güneş ışığını 20 kat daha az alır. Bu nedenle Juno’nun ihtiyacı olan enerjiyi karşılayacak güneş panelleri oldukça büyük tasarlanmıştır. Juno bu kadar geniş yüzeyli panellere sahip ilk uzak mesafe aracıdır. Bir panelinin uzunluğu yaklaşık 20 metredir. Altı adet panel araca altıgen şeklini vermektedir.
Araçtaki ışınım koruma aleti Jüpiter’in yoğun manyetik alanından aracı koruyacaktır. Böylece Dünya’daki Van Allen kuşaklarına benzer manyetik alandan bilimsel aletlerin zarar görmesi bu yolla giderilmiştir.
Yeni oyuncağımız ve üzerindeki aletler kısaca bu şekilde. Şimdi sıra Juno’nun bizleri şaşırtacak keşiflerine geldi. Başarılar Juno.
