Hawaii’deki Keck Gözlemevi’nde bulunan Dünya’nın en büyük iki teleskopundan birini kullanan bilim insanları Kepler tarafından görülen 41 gezegeni onaylayarak 16’sının kütlesini belirlediler.
Kepler uzay teleskopunun keşfettiği gezegen adaylarının dörtte üçü Dünya ile Neptün arası büyüklüğe sahipler. Bu tür gezegenlerin Samanyolu’nda yaygın olduğu görünmekle birlikte bu istatistik Güneş Sistemi’ne uymuyor.
Yeni keşfedilen beş gezegen Dünya’dan %10 ya da % 80 daha büyüklüğe sahipler. Örneğin Kepler-99b ve Kepler-406b adlı yeni kayalık gezegenler Dünya’dan % 40 daha büyük ve yoğunlukları neredeyse kurşununki kadar. Bu gezegenler bildiğimiz türden yaşam için çok sıcak olup yıldızlarına çok yakın olup 3-5 günlük yörünge dönemlerinde dolanıyorlar.
Bu gözlemlerle elde edilen ek kanıt Doppler (dikine hız) etkisinden geldi. Yörüngedeki gezegenler nedeniyle yıldız küçük de olsa yalpalama hareketi yapar. Gezegen kütlesi ne kadar büyükse yalpalama hareketi o kadar belirgindir. Bu da gezegenin kütlesini ortaya çıkaran bir etkendir.
Yoğunluk ölçümleri değişkenlik gösterse de gezegenlerin olası kimyasal yapısı birbirine benziyor. Mini-Neptün büyüklüğündeki bir gezegen kayalık bir çekirdeğe sahip olup onu çevreleyen atmosferi hidrojen ve helyumca zengin olabiliyor.
NASA’nın Ames Araştırma Merkezi’nden Kepler görevi bilim insanlarından Natalie Batalha: “Kepler’in birinci amacı değişik boyut yörüngelere sahip gezegenlerin sıklığını belirlemektir. Özellikle de yaşam alanı içerisinde yer alan Dünya benzeri gezegenlerin ne kadar çok olduğunu ortaya çıkarmaktır” diyor.
Elde edilen sonuçlara göre Dünya’nın bir buçuk büyüklüğüne kadar olan gezegenlerin büyük bir kısmının karasal olduğu ve silikat, demir, nikel ve magnezyumdan oluştuğunu gösteriyor.
Elbette tüm bu araştırmaların önemli bir amacı da bize yakın başka bir yıldız çevresinde yaşanabilir bir gezegen keşfetmektir.
