Deniz İneği Mikrokuasarı

W50 bulutusu bir karadelik ve onu besleyen bir yıldızdan oluşan mikrokuasardır. (NRAO/AUI/NSF, K. Golap, M. Goss; NASA’s Wide Field Survey Explorer (WISE).

Ulusal Bilim Vakfı (NSF)’na ait Karl G. Jansky Çok Büyük Dizi (VLA) 20 000 yaşındaki bir süpernova kalıntısını görüntüledi. Dev bulut W50 VLA’nın görüntülediği büyük süpernova kalıntılarından biridir. Yaklaşık 700 ışık yılı çapındaki bulut gökyüzünde iki derecelik -dört Dolunay büyüklüğü- alanı kaplar.

Çalkantılı Geçmiş

Kartal (Aquila) takımyıldızında 18 000 ışık yılı uzaklıktaki dev bir yıldızın 20 000 yıl önce patlaması sonucunda genişleyen gaz bulutu W50’yi oluşturdu.

Büyük bir olasılıkla o dev yıldızdan geriye kalan karadelik, kendisine yakın eş yıldızdan kütleçekimsel etkisiyle çektiği gazdan besleniyor. Biriken gaz karadeliğin çevresini sarıyor. Güçlü manyetik çizgilerine sahip diskten dışarı güçlü jet akımları gerçekleşir. Bir karadelik ve onu besleyen yıldızdan oluşan sistemden yayılan radyo dalgaları ve X-ışınlarının parladığı bu tip yapılara SS433 mikrokuasar olarak bilinir.

Genişleyen gazları delen ve zamanla dışarı yayılan jetler bir topaç gibi sallanır gibi görünüyor.

Yeni Adaş

Görünür dalga boylarında görülebilen bu türlerin Girdap Gökadası (Whirlpool Galaxy) ve Baykuş Bulutsusu (Owl Nebula) gibi örnekleri vardır. Bunlara göre görülmesi daha zor olan W50, Hollandalı gökbilimci Gart Westerhout tarafından 1958’de hazırlanan Westerhout Kataloğu’nda 50. radyo kaynağı olarak işaretlenmiştir.

VLA’nın görüntüsünde W50, nesli tükenmekte olan deniz memelilerinden Deniz İnekleri takımından Manatigillere‘e benzemektedir.

Florida Manatigilleri yaklaşık 3 m uzunluğunda ve 450 kg kütleli olup günde sekiz saat dolayında deniz bitkisi otlayarak beslenirler.

W50 görüntüsü sırt üstü yatmış Deniz İneğini andırmaktadır.

NRAO

Önerilir...

Düşünceniz

Bu site, istenmeyenleri azaltmak için Akismet kullanıyor. Yorum verilerinizin nasıl işlendiği hakkında daha fazla bilgi edinin.

%d