Dev Yıldızların Kökeni

Hubble teleskopu ile üretilen bu görüntü ünlü Tarantula Bulutsusunun eteklerindeki yıldız oluşum bölgesine ait. Gaz ve toz bulutu içinde ve kenarlarında bulunan birçok genç ve büyük yıldız, kütleli yıldızların kökenini incelemek için mükemmel bir araştırma bölgesi oluşturmaktadır.

Yıldız doğum evlerinden LHA 120-N 150 bölgesi Büyük Macellan Bulutundaki Tarantula Bulutsusunda yer almaktadır. Bölge 160,000 ışık yılı uzağımızdadır. ( ESA / Hubble, NASA, I. Stephens)

Görüntüdeki parlak pembe bulut ve onu çevreleyen genç yıldızlar LHA 120-N 150 adına sahiptir. Yerel evrende bilinen en büyük yıldız doğumevlerinden olan bölge Tarantula Bulutsusunun eteklerinde yer almaktadır. Bulutsu, Samanyolu çevresinde dolanan 160,000 ışık yılı uzaktaki Büyük Macellan Bulutunda bulunmaktadır.

Büyük Macellan Bulutu ile Küçük Macellan Bulutu geçmişte birkaç kez birbirine yaklaşmış olabilir. Bu yakınlaşmalar sonucunda Tarantula bulutsusunda yüksek enerjik yıldız doğumları başladı.

30 Doradus ya da NGC 2070 adıyla da bilinen Tarantula Bulutsusu, adını tarantulanın bacağındaki parlak lekelere benzer yapılardan almaktadır. Yaklaşık 1000 ışık yılı genişliğindedir. Büyük Macellan Bulutunun yakınlığı, gözleme uygun olan eğimi ve arada tozlu yapı olmaması incelenmesini kolaylaştırmaktadır. Böylece kütleli yıldızların doğumlarını ve gelişimlerini izlemek için uygun bir laboratuvar oluşturmaktadır. Bulutsu genel olarak süper yıldız kümeleri adı verilen olağanüstü yüksek yoğunlukta yıldız dağılımına sahiptir.

Tarantula Bulutsusu ve çevresinin geniş alan görünümü (yere dayalı görüntü)
Tarantula bulutsusunun geniş alan görüntüsü. (NASA, ESA, Digitized Sky Survey 2)

Gökbilimciler dev yıldızların oluşmasına ait bilgi edinebilmek için LHA 120-N 150’yi incelemektedir. Büyük yıldızların oluşumuna ilişkin teorik modeller bunların yıldız kümeleri içinde olması gerektiğini söylemektedir. Ancak gözlemler bu tür yıldızların %10’unun küme dışında olduğunu göstermektedir. Bu sorunun çözümü için Tarantula Bulutsusu başvurulan mükemmel hedeflerden biridir. Bulutsuda hem kümede hem de küme dışında yıldızlar bulunmaktadır.

Hubble’ın yardımıyla gökbilimciler bulutsu kenarındaki yıldızların tek başına mı oluştuğunu yoksa kardeşlerinden mi uzaklaştığını anlamaya çalışmaktalar. Elbette bunu anlamak kolay değil. Genç yıldızlar –özellikle büyük olanları- oluşum aşamasında yoğun toz kümelerine benzemektedir.

LHA 120-N 150 bu cisimlerden bir düzine içermektedir ve sınıflandırılmamış cisimlerin bir karışımıdır: Genç yıldızlar ve toz kümeleri. Sadece ayrıntılı analizler ve gözlemler gerçeği ortaya çıkarabilir. Böylece büyük yıldızların kökenine ilişkin yanıtı bilinmeyen sorunun çözümü sağlanabilir.

Hubble, yıldız oluşumları ve evrimlerini ortaya çıkarabilmek için geçmişten günümüze Tarantula bulutsusu ve yapılarını gözlemeye devam etmektedir.

Tarantula’ya yolculuk. (ESA/Hubble, NASA, Digitized Sky Survey 2)

Önerilir...

Düşünceniz

Bu site, istenmeyenleri azaltmak için Akismet kullanıyor. Yorum verilerinizin nasıl işlendiği hakkında daha fazla bilgi edinin.

%d