Güneş’teki patlamalarla uzaya saçılan elektromanyetik enerji ve parçacıklar Dünya’nın sonunu mu hazırlıyor? Güneş, Dünya’nın yok olması işin gerekli enerjiyi gerçekten 2012’de mi yollayacak? 2012 için endişeli olmalı mıyız? Nereye saklanmalıyız? Pencere ve kapıları kurşunla kaplamak gerekli mi? Depremlerin nedeni Güneş mi?
Eylül 1859’daki ortalamanın altındaki bir güneş çevrimi sonrasında yüzyılın en güçlü güneş fırtınalarından biri başladı. Parlamanın olağandışı olaması nedeniyle araştırmacılar bunun nasıl açıklanacağından emin değillerdi. Patlama elektrik şebekelerine bağlı telgraf ofislerini etkilemiş, Küba ve Hawai üzerinde Kuzey ışıklarının oluşmasına neden olmuştu.
Güneş yüzeyindeki M-2 (orta boy) güneş lekesi ve S-1 (küçük boy) sınıfı ışıma fırtınasıyla 7 Haziran 2011’de muhteşem bir kütle atımı gerçekleştirdi. Yüzeyden fışkıran parçacıklar güneş yüzeyinin neredeyse yarısını kaplayacak şekilde bir mantar şeklini aldıktan sonra tekrar yüzeye döndü. Parlama SDO ile görüntülendi.
Son beş yıl içinde kaydedilen en büyük güneş patlaması beş güneş lekesi oluşumunu tetikledi. 15 Şubat 2011 günü gözlenen parlama Aralık 2006’dan bu yana kaydedilmiş en güçlü ve “X sınıfı” patlamasıdır. Ortaya çıkan parlak ışığı 5 gün boyunca gözleyen SDO, aktif bölgede oluşan güneş lekelerini buldu.
NASA’nın MESSENGER uzay aracı 17 Mart’ta Merkür yörüngesine oturacak. Bu, gezegen keşiflerinde yeni ufuklar açacak bir olaydır. Araştırmacılar böylece bir karasal gezegeni, daha iyi ve uzun süreyle inceleyebilecek. Akla şu soru gelebilir: Aracın yörüngeye oturması neden bu kadar uzun sürdü?
Son zamanlarda haber bültenlerinde ve gazetelerde güneş fazlaca yer almaya başladı. Güneş’teki hareketlilik haber değeri taşır, çünkü Güneş uzun zamandır oldukça sessizdi. Gökbilimciler bir süredir Güneş’te uzun süren minimumu açıklamaya çalışıyor. Yapılan bilgisayar benzetimleriyle bir sonuca ulaşıldı.
Yıldızlar küre şeklinde olup, parlayan gaz toplarıdır. Bundan dolayı da bazı yıldızlar süpernova şeklinde patladığında savurdukları ateş toplarının çevreye küresel olarak yayılması gerektiği beklenebilir. Ancak son yapılan araştırma bu olayların bazılarının yuvarlak olmadığını açığa çıkardı. Veriler Calar Alto Gözlemevi’nde yapılan gözlemler sonucunda oluşturuldu.
Güneş’i gözlemek üzere 11 Şubat 2010’da Cape Canaveral Uzay Üssü’nden fırlatılan Güneş Dinamikleri Gözlemevi (Solar Dynamics Observatory-SDO) yeni ve müthiş bir güneş patlaması yakaladı.
Güneş 28 Ocak 2011’de aynı anda iki farklı noktadan müthiş bir enerji fışkırması gerçekleştirdi. SDO o sırada bu olayı görüntülemeyi başardı.
Güneş tutulması sırasında parlak ve kızgın korona Ay ile örtülüp güneş diski bir çiçeğin taş yaprakları gibi görünür. Güneş atmosferinin bu dış tabakası mantığa aykırı olarak güneş yüzeyinden daha sıcaktır. Ancak çok ince olan ışığı güneşin parlak diski tarafından kaybolur. Birkaç dakika süren tam tutulma sırasında ise bu ince ışık demetleri ortaya çıkar.
NASA’nın Gezgin 1 (Voyager 1) uzay aracı 33 yıllık yolculuğunun ardından Güneş Sistemi’ndeki güneş rüzgarlarının etkisini kaybettiği en uzak noktaya ulaştı.
Gezgin 1 aracı şu an Güneş’ten 17.4 milyar km uzaklıkta bulunuyor. Bilim insanları bu bölgedeki güneş rüzgarı ile yıldızlararası bölgede yıldızlardan kaynaklanan rüzgarın karşılaştığını düşünüyor.