NASA’nın Hubble Uzay Teleskopu kozmik uzaklıkları ölçmek için kullanılan süpernovalardan en uzaktakini bulma arayışı sonuç verdi. Süpernovanın kırmızıya kayma değeri 1,914 olup 10 milyar yıl önce patladığı sanılıyor. Patlamanın olduğu zamana bakıldığında yıldızın evrenin oluştuğu sıralarda doğduğu sonucunda ulaşılıyor.
ESO’nun VISTA teleskopu ile alınan bu yeni görüntü ile sıcak genç yıldızları çevreleyen toz kıvrımları ve parlayan gaz bulutlarından oluşan göksel bir manzara yakalandı. Bu kırmızı-ötesi görüntü 8000 ışık yılı uzaklıktaki NGC 6357 olarak bilinen yıldız doğumevinin şaşırtıcı yeni ışıklarını gözler önüne seriyor.
NASA’nın Hubble Uzay Teleskopu yardımıyla 13 milyar yıl önce yani evren şimdiki yaşının % 3’ü yaşındayken oluşmuş yedi ilkel gökada bulundu. Hubble’ın bugüne kadar elde ettiği derin uzay görüntüleri erken dönemde oluşmuş daha çok sayıda gökada olduğunu gösteriyor.
Evrenin derinlerine bakmak çok uzak bir geçmişe bakmak demektir.
Spitzer ve Hubble Uzay Teleskoplarının güçlerini birleştiren araştırmacılar kozmik büyütme yardımıyla en uzaktaki gökadayı keşfetmiş olabilir. Evrenin daha 500 milyon yıl yaşındayken oluşmuş gökada görüntüde pırıl pırıl parlamaktadır. Gökada evrenin karanlık döneminin sona ermesinin hemen ardından oluşmuştur.
Case Western Reserve Üniversitesi ve iki ortak enstitü bilimcileri kuasarların yolladığı ışığın evrende yayılmasını göz önünde tutarak evrenin yapısını belirlemek için yeni bir yol buldular.
Teknik gelecek on yıl içinde bulunabilecek milyonlarca kuasarın, Büyük Patlama’dan (Big Bang) sonra evrenin nasıl şekillendiğine ışık tutabilecek.
Gökbilimciler Spitzer ve Hubble Uzay Teleskopları yardımıyla bilinen en uzak noktadaki gökadalarda yüksek oranda yıldız oluştuğunu belirledi. GN-108036 adlı baloncuk şeklindeki gökada bu kadar uzaklıkta yer alan ve şimdiye kadar bulunan en parlak gökadadır. Gökada 12,9 milyar ışık yılı uzaklıktadır.
Avrupalı bilim insanları, NASA/ESA Hubble Uzay Teleskopu ile şimdiye kadar yapılmamış ölçüde kapsamlı bir çalışma yapıyor. Araştırmacılar ilk zamandan bu yana evrenin genişlemesini sağlayan kütle çekimini zayıf mercek etkisi yöntemini kullanan Hubble verileriyle inceleyecek.
