Pek çok film yıldızı iyi bir bakımla yaşlarını saklamayı başarır. Yıldızlar için de aynı şey geçerli mi? Güneş gibi yıldızlar ise hayatlarının çok büyük bir kısmında neredeyse aynı görünür. Bir yıldız 10 milyar yıl boyunca bunu nasıl başarabiliyor? Çözüm yıldızın spin denilen dönme momentumunda saklı.
Hubble Uzay Teleskopu Samanyolu’nun merkezive yıldızlarla dolu eski bir köşesinde ender rastlanan bir yıldız türü olan başıboş mavi yıldızları görüntüledi. Başı boş mavi yıldızların yoğun bulunduğu bölgenin gözlemi gökbilimcilere bu yıldızların büyüklüğünü ya da genç ve yaşlı yıldızlar arasında yer alan bir tür olup olmadığının kıyaslanmalarını sağlayacak.
NASA’nın Kepler uzay aracı iyi bir gezegen avcısı olduğunu kanıtlıyor. Araç göreve başladığı ilk dört içinde 1200 aday gezegen ortaya çıkardı. Bunlardan 408’i içinde iki ya da daha fazla gezegen olan sistemler içinde bulunuyor.
Birden fazla gezegeni olan sistemler güneş sistemimizle benzerlik gösterir. Bu sistemler Kepler için birer nokta gibi görünür.
Evrende milyarlarca kez milyarlarca yıldız olmasına karşılık, 1923 yılında keşfedilen değişken yıldızla gökbilimin seyri değişti.
Hubble verdiği numarayla V1 olarak kodlanan Sefeid yıldız komşu gökada Andromeda (M31)’nın dış kısmında bulunuyor. Aradan geçen yaklaşık 90 yıl sonunda V1 tekrar kendini gösterdi.
Yakın bir gökada içinde Güneş’ten 3 milyon kez daha parlak yalnız bir yıldız bulundu. Şimdiye kadar buna benzer “süper yıldızların” hepsi yıldız kümelerinde yer alırken, bu yıldız ihtişamlı bir şekilde tek başına parıldıyor. Yıldızın kökeni ise gizemini koruyor: tek başına mı oluştu yoksa bir kümeden mi atıldı?
NASA’nın Güney yarıküredeki radyo teleskoplarını kullanan araştırmacılar bir gökada merkezindeki süper kütleli karadelikten fışkıran madde akımları (jetler) olduğunu keşfettiler. 12 milyon ışık uzaklıktaki NGC 5128 olarak da bilinen Erboğa A gökadası bilinen ilk radyo kaynaklarından biridir. Gökada Erboğa takımyıldızında bulunuyor.
ESO’nun Çok Büyük Teleskopu (VLT) ile NASA’nın Cassini uzay aracı birlikte çalışarak Satürn gezegeninin atmosferinde nadir görülen bir fırtınayı şimdiye dek mümkün olmayan oldukça ayrıntılı bir şekilde görüntüledi. Uluslararası bir ekip tarafından yürütülen yeni çalışma Science dergisinin bu haftaki sayısında yayınlanacak.
NASA tarafından desteklenen bir gökbilim ekibi bir yıldızdan epeyce uzak bir konumda dolanan Jüpiter büyüklüğünde yeni bir ötegezegen sınıfı oluşturdular.
Keşif Japonya-Yeni Zelanda ortak çalışması olarak 2006 ve 2007 yıllarında Samanyolu üzerinde gerçekleştirilen bir tarama ile bulunan 10 gezegene dayanıyor.
NASA’nın Kepler Uzay Teleskopu şimdiye kadar gezegen olması muhtemel 1235 nesne belirledi. Berkeley Üniversitesi’ndeki araştırmacılar bu gezegenlerden akıllı bir sinyal bulabilmek için radyo teleskoplarıyla kolları sıvadı.
Robert C. Byrd Green Bank Teleskobu ile bir saat içinde sekiz gezegen taraması gerçekleştirildi.
Evrende yalnız mıyız? Uzayın herhangi bir yerinde Dünya gibi yaşam olan bir gezegen bulunuyor mu? Bu sorunun yanıtını arayan gökbilimciler çalışmalarını yıldızlarının yaşam alanı içinde bulunan karasal gezegenlerde yoğunlaştırdı. Çünkü yaşam alanı içinde yer alan bir gezegende yaşam için en gerekli madde olan sıvı su bulunabilir.