Yakınımızdaki yıldız oluşum bölgesi 30 Doradus (ya da Tarantula Bulutsusu) Samanyolu’na komşu gökada Büyük Macellan Bulutu’nda yer alır. Tarantula Bulutsusu’nun merkezindeki 2400 büyük kütleli yıldız yoğun ışıma ve güçlü rüzgâr üretirler. Mavi renk milyon derece sıcaklığındaki gazdır.
Gökbilimciler ESO-VLT’yi kullanarak, Evren’in en nadir sınıftaki yıldızlarından olan devasa sarı hiperdevlerden birini görüntüledi. Yeni resimler, bu sınıftaki yıldızlardan şimdiye kadar elde edilen resimler arasında en iyisi ve ilk kez olarak hiperdevi çevreleyen muazzam boyutlardaki tozlu çift kabuğu göstermekte.
Yüksek kütleli yıldızlar gökada içine enerji pompaladıkları için önemlidirler. Ancak bu yıldızlar bizden çok uzaklarda olup gaz ve toz bulutu içinde saklıdırlar. NGC 281’de bunlardan biridir. Bulutsu 9200 ışık yılı uzağımızdadır.
2,2 metrelik MPG/ESO teleskopu üzerindeki Geniş Alan Görüntüleyicisi’nden alınan yeni görüntüde, Lamda Erboğa Bulutsusu’nun parlayan bir hidrojen bulutu ve Erboğa takımyıldızının yeni doğmuş yıldızları gösteriliyor. IC 2944 olarak bilinen bulutsuya, Koşan Tavuk Bulutsusu da denilmektedir.
Hubble Uzay Teleskopu uzayda bütün ihtişamıyla parlayan bir kozmik kolye görüntüsü elde etti.
Kolye Bulutsusu olarak bilinen nesne Güneş benzeri iki yıldızın birleşerek patlaması sonucunda oluşan bir gezegenimsi bulutsudur. Elmas bir kolyeyi andıran parlak noktaları saran gaz bulutuyla bulutsu bir uçtan bir uca 9 ışık yılı uzaklıktadır
ESO’nun (Avrupa Güney Gözlemevi) VLT (Çok Büyük Teleskop) üzerindeki Visir aletini kullanan gökbilimciler üst dev İkizlerevi (Betelgeuse) yıldızını saran karmaşık ve parlak bulutsunun öncekilerden daha ayrıntılı bir görüntüsünü elde ettiler. Yıldızdan başlayan devasa yapı yıldızı adeta bir alev gibi sararak çevresini kuşatıyor.
Evrende milyarlarca kez milyarlarca yıldız olmasına karşılık, 1923 yılında keşfedilen değişken yıldızla gökbilimin seyri değişti.
Hubble verdiği numarayla V1 olarak kodlanan Sefeid yıldız komşu gökada Andromeda (M31)’nın dış kısmında bulunuyor. Aradan geçen yaklaşık 90 yıl sonunda V1 tekrar kendini gösterdi.
Renk karmaşası içinde ve soyut bir resim çalışması gibi görünen bu görüntü aslında Ro Yılancı yıldızının da bulunduğu bir bulutsudur. NASA’nın WISE ile gözlenen bölge Dünya’ya en yakın yıldız oluşum merkezlerindendir. Ro Yılancı’yı saran bulut Yılancı ve Akrep takımyıldızlarının arasında yer alır.
ESO’nun Çok Büyük Teleskopu ile gaz ve toz diski içinde oluşan yeni yıldızların yakın plan görüntüsü elde edildi. Yıldızların kendileri görünür ışıkta görünmemesine karşılık onlardan çıkan madde çevrelerindeki gaz ve toz bulutlarıyla çarpışarak oluşturdukları parlak yaylar, balonlar ve çizgilerle hoş bir görüntü oluşturuyor.
Parlak yıldızları nedeniyle aydınlanan M78 bulutsusunun merkez bölgesinin bu görüntüsü ESO’nun La Silla Gözlemevi’nde bulunan MPG/ESO 2.2 metrelik teleskopu üzerindeki Geniş Alan Görüntüleyicisi ile elde edildi. Parlak yıldız ışığı bulutsudaki toz zerrecikleri nedeniyle saçıldığından mavi renkte görülüyor.