Gökbilimciler güneş benzeri bir yıldızın sonunu izleyerek Güneş Sistemi’nin birkaç milyar yıl sonra karşılaşacağı kaderini ve sonuçta uzaya dağılan gaz kabuğundan yaşamın tekrar geri geleceğine yönelik kanıtları topluyor.
Abell 30 adlı gezegenimsi bulutsudan yayılan ışık bize 5500 yılda ulaşıyor.
ESA’nın Herschel Uzay Gözlemevi yeni oluşan bir yıldızı çeviren gaz ve toz bulutu içinde Dünya okyanuslarındaki suyun 2000 katı kadar su buharı olduğunu keşfetti.
Soğuk ve karanlık gaz ve toz bulutları, ön yıldız çekirdeği ile yeni güneş sistemi için gerekli tüm maddeyi barındırıyor.
ESA’ya ait Herschel Uzay Gözlemevi genç yıldız Beta Ressam çevresinde Güneş Sistemi’ndeki kuyrukluyıldızların benzerlerinin bulunduğu tozlu kemerin bileşimini saptadı. 12 milyon yıl yaşındaki Beta Ressam bizden 63 ışık yılı uzaklıkta yer alıyor. Bölgedeki tozda olivin minerallerine rastlandı.
Aralarında Türk gökbilimci Umut Yıldız’ın da yeraldığı bir araştırmacı ekibi yeni bir keşfe imza attılar. ESA’nın Herschel Gözlemevi genç bir yıldızın çevresini saran, binlerce okyanus büyüklüğünde su buharı ve buz barındıran gizli bir yapı ortaya çıkardı.
1995 yılından bu yana Güneş dışındaki yıldızların çevresinde dolanan 500’den fazla gezegen keşfedildi. Ancak son birkaç yılda gökbilimciler bu gezegenlerden bazı “sıcak Jüpiter”lerin yıldızların çevresinde yıldıza göre ters yönde dolandığını belirlediler. Northwestern Üniversitesi’ndeki gökbilimcilere göre bu tam anlamıyla bir ‘çılgınlık’…
İki farklı yıldızda ilk kez Güneş Sistemi boyutları içinde, Güneş-Neptün uzaklığından daha yakın bir konumda gezegen oluşum diskleri gözlendi. Şimdiye kadar ne yer teleskoplarıyla ne de uzay teleskoplarıyla yıldıza bu kadar yakın olan ayrıntılı gezegen diski gözlenmemişti.
Dünya, Ay ve Mars kabuklarında altın, paladyum, platin ve diğer demir benzeri elementlerin varlığı güneş sistemindeki gezegen oluşumlarının mini-gezegen boyutlarındaki cisimlerle çarpışmasından oluştuğunu kanıtlıyor.
Örneğin altının günümüzden 4.5 milyar yıl önce gezegenimize çarpan başka bir cisim tarafından getirildiği düşünülüyor.
Avrupalı gökbilimcilerden oluşan bir ekip ESO’nun Şili’de bulunan La Silla Gözlemevi’ndeki 2.2 metrelik MPG/ESO teleskopunu kullanarak başka bir gökadadan Samanyolu gökadamıza giriş yapan bir yıldızın etrafında dolanan yeni bir ötegezegen keşfettiler. Keşfin bir başka yönü ise yıldızın son zamanlarını yaşıyor olması.
Uzayın derinliklerinde yeni güneş sistemleri arayan gökbilimciler bir yandan da gerçekleştirdikleri bilgisayar programlarıyla toz parçacıklarının arasındaki gezegenleri bulabilmek için yeni yöntemler deniyor. Bu modellerin artması ile birlikte gezegen sistemlerinin oluşumu ve değişimi de görülebilir.
NASA’nın Cassini uzay aracının görüntüleri eşliğinde Satürn’ün halkalarında boşlukların nedeni olan yeni uydular görüntülendi. Keşif gezegen oluşturan bir diskte olup bitenleri anlamak için kullanılabilir. Güneş Sistemi’nin tarihini yıldızlara bakarak anlamaya çalışan gökbilimciler bu sayede fazla uzağa bakma sıkıntısından kurtulabilir.