Hubble şimdiye kadar elde ettiği en iyi görüntülerden birini, büyük gökada kümesi Abell 1689’un fotoğrafını iletti. Üstelik görüntüde kütle çekimsel mercek etkisi de net bir şekilde görülüyor. Bu küme daha arka plandaki uzak cisimleri keşfetmek için doğal bir kozmik mercek…
Uluslararası bir gökbilimci ekibi Subaru Teleskopunu kullanarak, elli gökada kümesindeki karanlık madde dağılımını ölçmeyi başardı. Tayvan, İngiltere ve Japonya ülkelerinden oluşan araştırma ekibinin bulguları karanlık madde yoğunluğunun kozmik devlerin merkezlerinden dışarı doğru azaldığını belirledi. Evren içine yayıldığı bilinen gizemli karanlık…
Gökbilimciler Hubble Uzay Teleskopu yardımıyla karanlık maddenin dev ipliksi yapılarını üç boyutlu olarak inceledi. 60 milyon ışık yılı uzaklıktaki bilinen en büyük gökada kümelerinden birinde görülen ipliksi yapı, evrenin geniş ölçekli yapısını oluşturan kozmik parçadır.
Gökbilimciler evrenin % 96’sını doldurduğunu düşündükleri karanlık madde ve karanlık enerjinin araştırılmasında yardımcı olabilecek, büyük gökadalar ve uzak karadelikleri de kapsayan ayrıntılı bir 3 boyutlu harita üzerinde çalışıyor.
Harita Sloan Dijital Gökyüzü Araştırması III yardımıyla gerçekleştiriliyor.
ETH Zürih ve Zürih Üniversitesi’ndeki gökbilimciler diğer uluslar arası araştırmacılar ile birlikte yürüttükleri çalışma sonucunda Güneş çevresinde bol miktarda “görünmez” karanlık madde olduğunu tespit ettiler.
APEX teleskobunu kullanarak, bir astronomlar ekibi şimdiye kadarki erken Evren’deki en güçlü yıldız oluşum patlamaları ile bugüne kadar ki bulunan en kütleli galaksiler arasındaki bağı buldular. Bu gökadalar on milyar ışık yılı uzaklıkta yer almaktadır.
Bilim insanları uzunca bir süredir gökadamız çevresinde dolanan sönük cüce gökadaları keşfetmek için çaba gösteriyor. 18 Ocak’ta Keck II Teleskopu’nu kullanan gökbilimciler bu cüce gökadalardan birini keşfettiler. Uydu gökada, JVAS B1938+666 olarak kodlanan büyük kütleli gökadayı çekimsel mercek olarak kullanarak keşfedildi.
Uzak Evrende görünenlerin en büyüğü olan son derece sıcak, yüksek kütleli bir genç gökada kümesi, Şili’deki Atacama Çölü’nde ESO’nun Çok Büyük Teleskobu (VLT), NASA’nın Chandra X-ışını Gözlemevi ve Atacama Evrenbilim Teleskobu’nu kullanan bir uluslararası ekip tarafından çalışılmıştır.
Ancak en güçlü ileri teknoloji ürünü teleskoplar ile uzaktaki düşük kütleli ve sönük yıldızlar kayıt edilebiliyor. İlk kez, mikro-mercekleme yöntemiyle M22 küresel küme içinde düşük kütleli yıldızı tespit edildi. Böylece bir küresel kümenin toplam kütlesinin karanlık maddeye gerek kalmadan açıklanabileceği ortaya koyuldu.
Tüm gökadalarda olduğu gibi Samanyolu’nda da karanlık madde denilen garip bir madde yer almaktadır. Yalnız kütle çekimiyle kendini ele veren karanlık madde aslında görünmez. Gökadamızı saran bu madde olmasaydı ve tüm gökadayı sarmasaydı yıldızlar hızla birbirlerinden farklı yönlerde hareket ederdi.