Avrupalı gökbilimcilerden oluşan bir ekip ESO’ya ait Çok Büyük Teleskopu ve diğer teleskopları şimdiye kadar bulunmuş olan en uzak yıldızımsı gök cismini (kuasar) keşfetmek ve incelemek için kullandılar. Erken evrende oluşmuş ve iki milyar güneş kütleli karadeliği olan nesne en parlak nesneler arasında sayılıyor.
Nötron yıldızı çiftinden gelen maddeyi yemeye çalışırken yakalandı. ESA’nın XMM-Newton uzay gözlemevi X-ışını dalga boyunda normal parlaklığının 10 000 katına ulaşan ama aslında sönük olan bir yıldızı gözledi. Gökbilimciler parlamanın yıldızın dev bir madde kitlesini yemeye çalışırken oluştuğuna inanıyor.
Parlama bir nötron yıldızında oluştu.
ESO’nun (Avrupa Güney Gözlemevi) VLT (Çok Büyük Teleskop) üzerindeki Visir aletini kullanan gökbilimciler üst dev İkizlerevi (Betelgeuse) yıldızını saran karmaşık ve parlak bulutsunun öncekilerden daha ayrıntılı bir görüntüsünü elde ettiler. Yıldızdan başlayan devasa yapı yıldızı adeta bir alev gibi sararak çevresini kuşatıyor.
NASA’nın Satürn ve uydularını inceleyen Cassini uzay aracı Enceladus uydusunun buzla kaplı yüzeyinin altında tuzlu su okyanusu bulunduğuna ilişkin en sağlam kanıtını iletti. Bu sonuç uydudan fışkıran tuz bakımından zengin jetleri analiz edilerek alındı. Cassini Enceladus’taki su buharı ve buz jetlerini ilk kez 2005 yılında keşfetti.
Bilimcilerden oluşan bir ekip Pandora Kümesi olarak adlandırılan Abell 2744 gökada kümesi üzerinde çalıştılar. Kümenin karmaşık ve şiddetli geçmişi yerdeki ve uzaydaki teleskopları kullanılarak çalışıldı. Abell 2744’ün dört ayrı gökada kümesinin eş-zamanlı çarpışması sonucu oluştuğu görülüyor.
Eylül 1859’daki ortalamanın altındaki bir güneş çevrimi sonrasında yüzyılın en güçlü güneş fırtınalarından biri başladı. Parlamanın olağandışı olaması nedeniyle araştırmacılar bunun nasıl açıklanacağından emin değillerdi. Patlama elektrik şebekelerine bağlı telgraf ofislerini etkilemiş, Küba ve Hawai üzerinde Kuzey ışıklarının oluşmasına neden olmuştu.
Hawai Üniversitesi’ndeki gökbilimciler 2013 başlarında çıplak gözle seyredilebilecek olan yeni bir kuyrukluyıldız keşfettiler.
Keşif 5/6 Haziran gecesi Pan-STARRS-1 Teleskopu ile gerçekleşti.
Yörünegesi hesaplanan kuyrukluyıldız 2013 yılında Güneş’e Merkür kadar, yani 50 milyon km yaklaşacak.
Leicester Üniversitesi’ndeki araştırmacılar gökadamızdaki “beyaz cüceleri” inceleyerek güneş sisteminin sonunun nasıl olacağını kestirmeye çalışıyor.
Güneş gibi bir yıldızın yaşamının sonu Dünya’dan daha küçük çapa kadar küçülüp beyaz cüce olacaktır. Beyaz cüceler öylesine yoğunlardır ki bir çay kaşığı maddesi beş ton ağırlığındadır.
NASA/ESA Hubble Uzay Teleskopu Geniş Alan Kamerası 3 ile Erboğa A Gökadası’nın güzel bir görüntüsünü elde etti.
NGC 5128 olarak da bilinen Erboğa A Gökadası tozlu yapısı ve karanlık maddesiyle ünlüdür. Hubble’ın yeni nesil kamerasıyla elde ettiği bu görüntü şimdiye kadar gökadanın alınan en iyi görüntüsüdür.
18 Mart 2011’de MESSENGER uzay aracı Merkür yörüngesine girdi. Uzay aracındaki aletlerle gezegenin jeokimya, jeofizik, jeolojik tarihi, atmosferi, manyetosferi ve plazması ile bilgi ediniliyor. Bu yeni bilgiler beraberinde yeni sürprizlere de yol açmış görünüyor. Örneğin Merkür yüzeyinin yapısı karasal bir gezegenin iç yapısına göre beklenenin ötesindedir