ESO’nun Şili’deki Paranal Gözlemevi’ndeki gökbilimciler şimdiye kadar bulunamamış en eski gökada kümesinin uzaklığını kestirmeye çalışıyor. Günümüz gökada kümelerine şaşırtıcı bir şekilde benzerlik gösteren küme evren şimdiki yaşının dörtte biri yaşındayken oluşmuş. Gökada kümeleri evrendeki en büyük yapılardır.
Uluslararası bir gökbilim ekibi Samanyolu’na en yakın gökada olan Andromeda Gökadası’ndaki yıldız disklerini tanımladı. Hawai’deki Keck Teleskopu’nu kullanan gökbilimciler, gökadadaki parlak yıldız gruplarının hızlarını inceleyerek kalın diski oluşturan daha ince diskleri ve tarihini, bunların yükseklik ve kalınlıklarını ortaya çıkardı.
Uluslararası bir ekip Samanyolu içinde akan bir yıldız akarsuyu keşfetti. Adına Kova takımyıldızından esinlenilerek “Kova Akarsuyu” denildi. Yıldız akışı 700 milyon yıl önce Samanyolu’nun kaptığı küçük bir gökadaya ait. Keşif Avustralya’daki Yeni Güney Galler’deki Siding Spring Gözlemevi’nde elde edilen verilerin sonucudur.
NASA’nın Chandra X-Işını Teleskopu çok büyük karadeliklerin birkaç milyar yıl içinde ne kadar aktif olduğunu belirledi. Çalışma, hangi tür yıldızların patlayarak karadelik veya nötron yıldızına dönüştüğünü ve Samanyolu’nun merkezindeki dev karadeliğin gelecekte ne tür etkileri olabileceğini açıklayabilir.
NASA’nın Fermi Gama Işını Uzay Teleskopu Samanyolu merkezi bölgesinde daha önce bilinmeyen bir alanı keşfetti. 50 000 ışık yılı boyunca yayılan alanın kaynağı belli olmamasına karşılık gökada merkezindeki bir süper kütleli karadeliğin patlama kalıntısı olabileceği üzerinde duruluyor.
Uzak bir gökadadaki bir yıldız tipik bir şekilde toz örtüsü içinde patlayarak yaşamını bitirdi. Ancak Ohio Üniversitesi’ndeki araştırmacılar bu olayın önemli belirtiyor. Patlama normal bir süpernova olsaydı gökada içinde kendini parlaklığı ile ele verecekti. Farklı tür bir süpernova patlaması ile karşı karşıyayız.
Gökadalar gençlik iksirini bulmuş olmalı…Gökbilimciler yaşlı ve büyük gökadaları saran ikinci bir kuşak varmış gibi görünen sıra dışı morötesi ışınımın varlığını tespit ettiler. Bu yapılar bir şekilde Samanyolu benzeri sarmal gökadaların da tepesini oluşturmuş ve yeni yıldızları oluşturmak için gökadaya gelen gazla kendilerine gereken gücü sağlamışlar.
NASA’nın Spitzer Uzay Teleskopu kozmik bir bulutun arkasında gizlenmiş uçan bir ejderhayı andıran yapıyı ortaya çıkardı. Ejderhayı andıran bulutsunun bu şekilde görünmesinin nedeni ise dev yıldızların bulutu aydınlatmasından kaynaklanıyor. M17 Yay takımyıldızı yönünde ve bizden yaklaşık 6000 ışık yılı uzaklıkta yer alıyor.
Gökbilimciler evreni anlamak için genellikle Samanyolu’na en yakın gökada olan Büyük Macellan Bulutu’na (BMB) teleskoplarını yönlendirirler. Avrupa Güney Gözlemevi’de bize Büyük Magellan Bulutu’nun sadece bir bölgesinin ayrıntılarını içeren bir çalışmayı gösteriyor.
Hubble Uzay Teleskobu’yla 10 yıl arayla gerçekleştirilen iki ayrı gözlemle, NGC 3603 kümesinin merkezindeki birkaç yüz yıldızın küçücük hareketleri ölçüldü. Çalışmayı gerçekleştiren ekip, yıldız kümelerinin gelişmeyle orantılı bir şekilde hareket ettiğini tespit etti. Yani kümedeki yıldızlar henüz yerlerine oturmamış!