Cassini’nin 12 Ocak’ta çektiği bu görüntü Satürn’ün en büyük uydusu Titan’ın güney yarımküresindeki Ontario Gölü’ne ait. Ontario, Titan’ın en büyük gölüdür.
Görüntü kuzeye doğru çekilmiştir. Uzay aracının konumuna göre yönelen şekiller parlak veya pürüzlü görünmektedir. Pürüzsüz olan koyu ve düzgün bölge ise gölün yüzeyidir.
Titan’a gitmeye gerek kalmadan aynı şartlar laboratuvarda oluşturulup yaşam izi arandı. Deneyde laboratuar ortamında Titan atmosferinin şartları oluşturularak Dünya’da ortaya çıkan yaşamın ilk izleri arandı. Deney sonucunda Titan’da organik moleküllerin olabileceği belirlendi. Deney Arizona Üniversitesi’nde gerçekleştirildi.
NASA’nın Cassini Uzay aracı, Satürn gezegeninin en büyük uydusu olan Titan’ın yüzeyinde çeşitli karmaşık kimyasal faaliyetler olduğunu bildirdi. Biyolojik olmayan bu tepkime bazı bilim insanlarına göre tamamen kimyasalken bazılarına göreyse ilkel yaşamın kimyasal imzasını taşıyor. Bunlara göre “metan destekli yaşam” filizlenmiş olabilir.
Cassini Satürn Sistemi’ndeki bilinmedikleri ortaya çıkarmaya devam ediyor. Bunların arasından seçtiklerim; Enceladus’taki buz fışkırmaları, buz fışkırtan hilal, pataes şekilli uydu, Titan’ın kanalları, gölgelerin oyunu, tekerlek halka ve son çalışma Titan’ın içi.
Satürn Sistemi’nde 2004’ten bu yana görev yapan Cassini-Huygens Uzay Aracının yardımıyla birçok bilinmeyen de ortaya çıktı. Araç sistem üzerindeki görevine devam ediyor. İşte Cassini keşiflerinin en önemlileri.
Cassini’den yeni Satürn ve uydu görüntüleri birikti. Bana da bunları paylaşmak kaldı. İşte onlardan biri yanda:
Halkadaki gölge. Satürn’ün halkaları üzerindeki gölge 113 km’lik Epimetheus uydusuna ait. Uydu görüntünün altında kum tanesi kadar küçük görünüyor. Görüntü kırmızı, yeşil ve mavi filtreler ile elde edilen görüntülerin birleştirilmesiyle elde edilmiştir. Cassini bu sırada gezegene 725 000 km uzaklıktaydı. Görüntü ölçeği piksel başına 40 km’dir.
Cassini uzay aracının taşıdığı ESA’nın Huygens sondası, Titan yüzeyine inmişti. Bugünlerde ise Huygens’in ilettiği bilgiler ve gelecekte Titan’da ne gibi çalışmalar yapılabileceği konuşuluyor.
14 Ocak 2005 tarihinde Titan yüzeyine inen Huygens, dünyaya en uzak noktadaki bir başka gökcismine inen ilk araç ünvanını da elde etti. Huygens Titan yüzeyiyle ilgili 4 saat bilgi yollayarak, Titan’ın farklı olduğunu gösterdi.
Titan Dünya’ya benzeyen birçok özelliğiyle gökbilimcilerin ilgi odağı haline gelmiştir. Güneş ışığının Titan’ı sıyırdığı görüntüyü çeken Cassini uydusu, ışıktaki parıltıyı analiz inceleyerek Titan’da sıvı madde olduğunu bildirdi. Görüntü 8 Temmuz 2009 tarihinde alındı. Cassini bu sırada Titan’a 200 bin km kadar uzaklıktaydı.
Satürn’ün en büyük uydusu olan Titan’ın kuzey yarım küresinde güney yarım küreye daha fazla göl oluşumları olduğuyla ilgili haberi daha önce yayınlamıştık. Uydunun kuzeyinde şu an kış yaşanıyor.
Satürn’ün en büyük uydusu olan Titan’daki metan gazının kuzey ve güney yarıküre üzerindeki dengesiz bir şekilde dağılmış bulunuyor. Gökbilimciler bu durumu uyduda Dünya’dakine benzer bir iklim değişimi olduğunu belirterek açıklıyor. NASA’nın Cassini aracı 2004’ten bu yana Satürn Sistemi hakkında bilgi topluyor. Özellikle de Titan ile ilgileniyor. Titan’ın kuzey yarıküresinde güney yarıküresine göre 20 kat daha fazla metan gazı bulunduğunu da, Cassini’nin SAR kısa adlı radarı belirledi.
Güneş sistemi’ne yönelik çalışmalar tüm hızıyla devam ediyor. Satürn’ün çevresinde dolanan Cassini Uzay Aracının verileri ışığında Titan’ın ekvator kısmında bir bölgenin haritası çıkarıldı. Bir başka haber de Jüpiter’in uydusu Ganymade ile ilgili. Güneş Sistemi’nin bu en büyük uydularına ilişkin iki harita çalışması. Titan Dünya’ya benzer yapısıyla (kalın azot atmosferi ve yüzeyde sıvı halde bulunan hidrokarbonları ile) ve Ganymade ise buzlu yapısıyla boy gösteriyor. Uyduların yüzey haritalama işlemi bilim insanlarına gökcisimlerinin jeolojik yapısını ve nasıl oluştukları hakkında bilgi verebilecek.