Titan’da yağmur yağıyor. Satürn’deki bahar uydusu Titan’da da nisan yağmurlarını getirmişe benziyor. Satürn Sistemini inceleyen Cassini uzay aracı Titan’ın ekvatoral çöllerine inen metan yağmurlarını görüntüledi. Böylece bilim insanları ilk kez Titan’da düşük enlemlerde yağmur yağdığını görmüş oldular.
NASA’nın MESSENGER uzay aracı 17 Mart’ta Merkür yörüngesine oturacak. Bu, gezegen keşiflerinde yeni ufuklar açacak bir olaydır. Araştırmacılar böylece bir karasal gezegeni, daha iyi ve uzun süreyle inceleyebilecek. Akla şu soru gelebilir: Aracın yörüngeye oturması neden bu kadar uzun sürdü?
Cassini uzay aracı bol kraterli Satürn uydusu Rhea’nın güneyinde, halkaların üstüne konmuş gibi görünen Dione’yi içeren sıradışı bir görüntü elde etti.
Rhea 1528 km ve Dione 1123 km çapındadır. Görüntü 11 Ocak 2011 tarihinde Cassini’nin dar açılı kamerası yardımıyla görünür ışıkla alındı.
Son zamanlarda haber bültenlerinde ve gazetelerde güneş fazlaca yer almaya başladı. Güneş’teki hareketlilik haber değeri taşır, çünkü Güneş uzun zamandır oldukça sessizdi. Gökbilimciler bir süredir Güneş’te uzun süren minimumu açıklamaya çalışıyor. Yapılan bilgisayar benzetimleriyle bir sonuca ulaşıldı.
Kasım 2010’da Icarus adlı bir bilim dergisinde John Matese ve Daniel Whitmire adlı iki astrofizikçi Oort Bulutu’nda Jüpiter’den daha büyük olan bir cismin olduğunu ileri sürdüler. Araştırmacılar sözde gezegene “Tyhce” adını verdiler. Bunun için de WISE ile elde edilen verileri kanıt olarak gösterdiler.
Başka bir dünyadan bakan göze göre Güneş Sistemimiz nasıl görünürdü? NASA’nın MESSENGER uzay aracı ile bu soruya yanıt vermek için bir çalışma yapıldı. Yeni çalışma, daha önce de Gezgin-1 aracının 1990 yılında yolladığı Dünya görüntüsüne ek olarak çekilen 34 görüntünün birleştirilmesiyle elde edildi.
Güneş’i gözlemek üzere 11 Şubat 2010’da Cape Canaveral Uzay Üssü’nden fırlatılan Güneş Dinamikleri Gözlemevi (Solar Dynamics Observatory-SDO) yeni ve müthiş bir güneş patlaması yakaladı.
Güneş 28 Ocak 2011’de aynı anda iki farklı noktadan müthiş bir enerji fışkırması gerçekleştirdi. SDO o sırada bu olayı görüntülemeyi başardı.
Titanik boyutlarında bir asteroitin 19 Temmuz 2009’da Jüpiter’e çarpması sonucunda dev gezegenin atmosferinde iz oluştu.
Çarpma sonucunda üç kızılötesi teleskopla elde edilen veriler ışığında atmosferin sıcaklığı ve kimyasal yapısının ne ölçüde etkilendiği belirlendi. Peki bir sonraki çarpışma ne zaman olacak?
Birkaç yıldır araştırmacılar Satürn’ün halkaları içinde yüzen küçük uydu Enceladus’un buzlu yüzeyinin altında okyanus olup olmadığını tartışıyor. Elde edilen yeni kanıtlar buzlu yüzeyin altında gazoz gibi gazlı okyanus olduğu ve bunun da mikrobik yaşam için uygun olabileceğini söylüyor.
Tüm hikaye 2005 yılında başladı.
NASA’nın Cassini uzay aracı Satürn uydularından Rhea’ya yaptığı yakın uçuşu tamamladı. Araç, uyduya ait görüntüleri 10-11 Ocak 2011 tarihlerinde aldı. Görüntüde gün ışığı altında bir kısmı parlayan bir kısmı gölgede kalan kraterler açık bir şekilde görülüyor. Alınan görüntülerde Rhea dışında diğer uydular ve Satürn halkası da göze çarpıyor.