Sıcak yaz gününde belki de en keyifli şeylerden biri dondurma yemektir. Ama dondurmayı soğuk bir ortamda yenmez. Ancak uzayda soğuk ve büyük bir yıldızın ışımasıyla çevresindeki gazın aydınlandığı bir bölgede garip ve fantastik bir bölge görülüyor. Bu son olarak Hubble Uzay Teleskopu ile görüntülenen Karina Bulutsusu.
Bu görüntü 5000 ışık yılı uzaklıktaki yıldız oluşum bölgelerinden Rozet Bulutsusu’na ait. Görüntüdeki beyaz hat ile sınırlandırılmış ve kırmızı yıldızları ortaya çıkaran görüntü ise Chandra X-ışını Teleskopu ile alınmıştır. Merkezde daha yoğun şekilde genç yıldızların kümelenmiş hali görülürken kenarlara doğru bu yoğunluk azalmakta.
ESO yakın gökadalardan oluşan Yontar Grubu’nda bulunan Samanyolu’na benzer sarmal bir gökada olan NGC 300’ün dikkat çekici yeni bir görüntüsünü yayınladı. ESO’nun Şili’de bulunan La Silla Gözlemevi’ndeki Geniş Alan Görüntüleyicisi (WFI) ile alınan 50 saatlik poz gökadanın yapısını duyarlı olarak gözler önüne sermektedir.
Renklendirilmiş görüntü 3.2 milyar ışık yılı uzaklıktaki Abell 1758 gökada kümesinde çarpışmaya uğrayan iki küçük gökadanın etkilerini ortaya çıkarmıştır. Görüntüdeki mavi renk Chandra X-ışını verilerini ve pembe renk ise Hindistan’daki Dev Metre Dalga boyu Radyo Teleskop (GMRT) ile oluşturuldu.
NASA’nın Geniş Alan Kızılötesi Tarayıcısı (WISE) ile Tekboynuz (Monoceros) takımyıldızında yer alan Rozet Bulutsusu görüntülendi. Görüntüde Rozet Bulutsusu tıpkı bir kozmik gül gibi poz vermiş görünüyor.
Böylesi romantik isimlendirilmiş bulutsu sayısı fazla değildir. Bulutsu 4500-5000 ışık yılı kadar uzaklıkta bulunuyor.
Bir yanardağın patlama anını andıran bu görüntü aslında Çok Büyük Teleskop Dizisi (VLA) ve Chandra X-Işını Teleskopu tarafından alınan büyük gökada M87’ye ait. 50 milyon ışık yılı uzaklığıyla dünyaya görece yakın gökadalardan olan M87, binlerce gökadanın yer aldığı Başak kümesinin merkezinde yer alır.
Hubble Uzay Teleskobu kuzey takımyıldızlarından 320 milyon ışık yılı uzaklıktaki Berenis’in Saçı’nı oluşturan gökadalar kümesini görüntüledi.
NGC 4911 gökadası merkezi yakınında gaz ve toz yapılarıyla kaplıdır. Bunlar yeni doğmuş yıldızları barındırırlar ve varlıklarını pembemsi görünen hidrojen bulutlarına borçludurlar.
ESO’daki gökbilimciler Magellan Bulutu’nu tararken Tarantula Bulutsusu’nun yeni bir görüntüsünü elde ettiler. Bu yakın kızılötesi görüntüde bulutsu ve yakın çevresi ayrıntılı olarak görülüyor. Görüntüde hem Magellan Bulutu hem de bizim gökadamıza ait çeşitli cisimler bulunuyor.
ESO’nun Çok Büyük Teleskopu’nu kullanan gökbilimciler, bir yıldızın patlaması sonucu uzaya dağılan kalıntısının üç boyutlu görüntüsünü elde ettiler. Sonuçlara göre patlamanın güçlü bir patlama olduğu dışında belli bir yönde gerçekleştiği sonucuna da ulaşıldı. Bilgisayar modellerine göre süpernova patlaması oldukça çalkantılı geçmiş.
ESO’nun Şili’de bulunan La Silla Gözlemevi’ndeki Geniş Alan Görüntüleyicisi ile yeni alınan bu muhteşem görüntü parlak ve ender bulunan WR 22 yıldızını ve çevresindeki renkli ortamı göstermektedir. Oldukça parlak ve sıcak olan WR 22 yıldızı atmosferini Güneş’ten milyonlarca kez daha hızlı bir şekilde uzaya atmaktadır.