Başını Leicester Üniversitesi’nin çektiği uluslararası bir ekip yeni bir kozmik patlama gördüklerini ilan ettiler: Bir gama ışın patlaması ve buna bağlı olan süpernova.
Evrende görülen en güçlü patlamaların arasında yer alan gama ışını patlamalarının çok büyük yıldızların ölümleri sonucunda oluştuğu düşünülüyor.
Cassini uzay aracı bol kraterli Satürn uydusu Rhea’nın güneyinde, halkaların üstüne konmuş gibi görünen Dione’yi içeren sıradışı bir görüntü elde etti.
Rhea 1528 km ve Dione 1123 km çapındadır. Görüntü 11 Ocak 2011 tarihinde Cassini’nin dar açılı kamerası yardımıyla görünür ışıkla alındı.
COMICS aracının yardımıyla Subaru Teleskopu genç yıldız kümeleriyle dolup taşan M 82 gökadasını ayrıntılı olarak görüntüledi. Ortaya çıkan görüntü gökadadaki fırtınaları göstererek genç gökadanın gelişimini sağlayan yıldız kümelerinin varlığını gösterdi. Bu türden çalışmalar, gökadamızın geçmişini anlamaya yönelik arayışlara destek verir.
ESA’nın Mars Express uzay aracı Mars’ın güney yarıküresinde uzun bir kraterine ait yeni görüntüler yolladı. Dar bir açıyla çarpışma olduğu sanılan krater, Huygens Havzası’nın güneyinde bulunuyor.
450 km’lik çapta olan havza, kraterle dolu dağlık bir bölgedir. Bu alanda bulunan kraterler arasında uzun kraterler daha fazla dikkat çekmektedir.
Beta Ressam’ın (Beta Pictoris- β Pic) gezegenine ilişkin yeni gözlemler yapıldı. 2009 yılında keşfedilen β Pictoris b gezegeni VLT üzerindeki NaCo adlı bir alet ile gözlendi. Gökbilimciler gezegenin yıldızı çevresinde hareketini gözleyerek, gezegenin kütlesi ve sıcaklık değerlerini hesaplamaya çalıştılar.
Son zamanlarda haber bültenlerinde ve gazetelerde güneş fazlaca yer almaya başladı. Güneş’teki hareketlilik haber değeri taşır, çünkü Güneş uzun zamandır oldukça sessizdi. Gökbilimciler bir süredir Güneş’te uzun süren minimumu açıklamaya çalışıyor. Yapılan bilgisayar benzetimleriyle bir sonuca ulaşıldı.
NGC 247 gökadası güney yarıkürede görülebilen yakın sarmal gökadalardan biridir. ESO’nun teleskopuyla alınan yeni görüntüde pembe renkle gösterilmiş olan ve bol hidrojen bulutlarıyla yüklü bölgeler yeni yıldız oluşum yerleridir. Bundan dolayı da gökadanın sarmal kolları düzensiz ve gevşek bir görünüm sergiliyor.