3000 ışık yılı uzaklıktaki Kedi Gözü Bulutsusu (NGC 6543) kedi gözünü andıran ilgi çekici bir gökcismidir. NASA/ESA Hubble Uzay Teleskopu ile elde edilen bu görüntüde birçok kabarcık görülüyor. Bu şekiller ömrünün sonuna gelmiş bir yıldızın katmanlarını fırlatmasıyla oluşur.
Kedi Gözü Bulutsusu. (ESA, NASA, HEIC and The Hubble Heritage Team (STScI/AURA))
Büyük bir yıldızın ölümü de muhteşem olur: süpernova patlaması ile kendini gösterir. Patlama sonrasında ise gezegenimsi bulutsu adı verilen görsel açıdan zengin ve göze hoş görünen yapılar ortaya çıkar. Bu bulutsular küçük teleskoplarla bir gezegen gibi disk şeklinde örüldüğü için ‘gezegenimsi bulutsu’ olarak adlandırılırlar.
Kedi Gözü Bulutsusu ilk kez 1786 yılında William Herschel tarafından keşfedildi. Büyük teleskoplarla daha ayrıntılı görüntülerine kavuştuğumuz bu bulutsuyu görmek için orta güçteki bir teleskopa ve yeterince karanlık bir ortama ihtiyacınız var. Bulutsu 8,1 kadir parlaklığa sahip.
Merkezdeki yıldızın her kasılmasıyla bış uzaya fırlayan yeni gaz ve toz kabarcıkları neredeyse Güneş Sistemi’ndeki tüm gezegenlerin kütlesi kadardır. Bu kabarcıkların uzaya yayılması sonucunda ise böylesi ilginç bir görüntü ortaya çıkmaktadır.
NASA’nın Chandra X-Işını Gözlemevi ile Güneş’e yakın dört gezegenimsi bulutsu karşılaştırıldı. Burada Kedi Gözü Bulutsusu olarak bilinen NGC 6543, NGC 7662, NGC 7009 ve NGC 6826 görülmektedir. Birleştirilmiş görüntülerde pembe renk Chandra görüntüsünü, kırmızı-mavi-yeşil renkler ise Hubble ile alınan görüntüleri gösteriyor.
ESO, Kedi Pençesi Bulutsusu (Cat’s Paw Nebula) olarak adlandırılmış olan NGC 6334’ün yeni bir görüntüsünü yayınladı. Samanyolu merkezine yakın bir bölgede yer alan bulutsu, yoğun gaz ve toz kümesinin arkasında saklanmaktadır. Bulutsudaki gaz ve toz bulutu, büyük kütleli yıldızların oluşmasına neden olmaktadır. NGC 6334’ün görüntüsü insana gökte gezen dev bir…
NASA/ESA Hubble Uzay Teleskobu’ndan muhteşem bir NGC 7023 görüntüsü elde edildi. NGC 7023 Bulutsusu aynı zamanda İris Bulutsusu olarak adlandırılıyor. Bulutsu bir toz bulutunu andırmaktadır. Gökbilimciler için tozlu bölgeler hem görsel olarak güzel hem de sıkıntı vericidir. Çünkü bu tozlu yapının arkasını veya içini göremeyiz. Ancak bu tozlu yapılarda oluşan…
Büyük kütleli yıldızlar hayatlarını muhteşem bir süpernova patlamasıyla bitirirler. Samanyolu’nda her yüzyılda bir-iki süpernova oluşabilir ve bu patlamalar neredeyse gökadanın parlaklığına kadar ulaşır. Parçalanan yıldızın kalıntıları ise uzaya dağılır. Bir süpernova kalıntısı zamanla genişleyerek malzemesini uzaya yayar. Gökbilimciler birkaç olağandışı…
ESO’nun Şili’de bulunan VLT Tarama Teleskopu (VST) Messier 33 gökadasının güzelce ayrıntılandırılmış bir görüntüsünü yakaladı. Parlak yıldız kümeleri ve gaz ve toz bulutları ile dolu olan bu yakın sarmal, gökadamız Samanyolu’na en yakın ikinci büyük gökada. Bu yeni görüntü bu…
ESO’dan Şili La Silla Gözlemevi’ndeki teleskopla NGC 6822 olarak kodlanmış Barnard Gökadası’nın güzel bir fotoğrafı alındı. Küresel kümenin sol üst kısmı zengin yıldız oluşum bölgesi bulunuyor.
ESO’nun yayınladığı yeni fotoğrafta Barnard nesnesi 1,6 milyon ışık yılı uzaklıktadır. Küme, Samanyolu’nun da üyesi olduğu Yerel Grupta bulunuyor. Barnard kümesi 1884 yılında Amerikalı gökbilimci Edward Emerson Barnard tarafından keşfedildi.
HH 151 olarak bilinen bu cismin görüntüsünde, yıldızın aydınlattığı gaz ve toz bulutunu ve yıldızdan kaynaklanan turuncu renkteki jet akımları görülüyor. 460 ışık yılı uzaklıktaki genç ve oldukça hareketli HL Tau yıldızı, Boğa takımyıldızı yakınlarında bulunuyor. Bu tür yıldızlara, yıldız oluşum bölgelerinde sıkça rastlanır.
ESO teleskoplarıyla alınan bu yeni görüntüde Martı Bulutsusu adı verilen parlak gaz ve toz bulutunun bir kısmı görünüyor. Bu incecik kırmızı bulutlar göksel kuşun ‘kanatların’ bir kısmını oluşturuyor ve bu görüntü parlak yıldızların arasında dalgalanarak şaşırtıcı karanlık ve aydınlık kırmızı bulutları gözler önüne seriyor.
Hubble 30. yılını komşu bir gökadadaki yeni yıldız oluşum bölgesindeki kaotik yapıyı görüntüleyerek kutluyor. Görüntüdeki iki bulutsudan dev kırmızı olanı NGC 2014 ve daha küçük mavi olanı ise NGC 2020 olarak bilinmektedir. Bulutsular Samanyolu’ndan 163,000 ışık yılı uzaktaki uydu gökadada…
Büyük kütleli yıldızlar hayatlarını muhteşem bir süpernova patlamasıyla bitirirler. Samanyolu’nda her yüzyılda bir-iki süpernova oluşabilir ve bu patlamalar neredeyse gökadanın parlaklığına kadar ulaşır. Parçalanan yıldızın kalıntıları ise uzaya dağılır. Bir süpernova kalıntısı zamanla genişleyerek malzemesini uzaya yayar. Gökbilimciler birkaç olağandışı…
ESO’nun Şili’de bulunan VLT Tarama Teleskopu (VST) Messier 33 gökadasının güzelce ayrıntılandırılmış bir görüntüsünü yakaladı. Parlak yıldız kümeleri ve gaz ve toz bulutları ile dolu olan bu yakın sarmal, gökadamız Samanyolu’na en yakın ikinci büyük gökada. Bu yeni görüntü bu…
ESO’dan Şili La Silla Gözlemevi’ndeki teleskopla NGC 6822 olarak kodlanmış Barnard Gökadası’nın güzel bir fotoğrafı alındı. Küresel kümenin sol üst kısmı zengin yıldız oluşum bölgesi bulunuyor.
ESO’nun yayınladığı yeni fotoğrafta Barnard nesnesi 1,6 milyon ışık yılı uzaklıktadır. Küme, Samanyolu’nun da üyesi olduğu Yerel Grupta bulunuyor. Barnard kümesi 1884 yılında Amerikalı gökbilimci Edward Emerson Barnard tarafından keşfedildi.
HH 151 olarak bilinen bu cismin görüntüsünde, yıldızın aydınlattığı gaz ve toz bulutunu ve yıldızdan kaynaklanan turuncu renkteki jet akımları görülüyor. 460 ışık yılı uzaklıktaki genç ve oldukça hareketli HL Tau yıldızı, Boğa takımyıldızı yakınlarında bulunuyor. Bu tür yıldızlara, yıldız oluşum bölgelerinde sıkça rastlanır.
ESO teleskoplarıyla alınan bu yeni görüntüde Martı Bulutsusu adı verilen parlak gaz ve toz bulutunun bir kısmı görünüyor. Bu incecik kırmızı bulutlar göksel kuşun ‘kanatların’ bir kısmını oluşturuyor ve bu görüntü parlak yıldızların arasında dalgalanarak şaşırtıcı karanlık ve aydınlık kırmızı bulutları gözler önüne seriyor.
Hubble 30. yılını komşu bir gökadadaki yeni yıldız oluşum bölgesindeki kaotik yapıyı görüntüleyerek kutluyor. Görüntüdeki iki bulutsudan dev kırmızı olanı NGC 2014 ve daha küçük mavi olanı ise NGC 2020 olarak bilinmektedir. Bulutsular Samanyolu’ndan 163,000 ışık yılı uzaktaki uydu gökadada…
Büyük kütleli yıldızlar hayatlarını muhteşem bir süpernova patlamasıyla bitirirler. Samanyolu’nda her yüzyılda bir-iki süpernova oluşabilir ve bu patlamalar neredeyse gökadanın parlaklığına kadar ulaşır. Parçalanan yıldızın kalıntıları ise uzaya dağılır. Bir süpernova kalıntısı zamanla genişleyerek malzemesini uzaya yayar. Gökbilimciler birkaç olağandışı…
ESO’nun Şili’de bulunan VLT Tarama Teleskopu (VST) Messier 33 gökadasının güzelce ayrıntılandırılmış bir görüntüsünü yakaladı. Parlak yıldız kümeleri ve gaz ve toz bulutları ile dolu olan bu yakın sarmal, gökadamız Samanyolu’na en yakın ikinci büyük gökada. Bu yeni görüntü bu…
