ESO’nun Çok Büyük Teleskopu’nu kullanan gökbilimciler, bir yıldızın patlaması sonucu uzaya dağılan kalıntısının üç boyutlu görüntüsünü elde ettiler. Sonuçlara göre patlamanın güçlü bir patlama olduğu dışında belli bir yönde gerçekleştiği sonucuna da ulaşıldı. Bilgisayar modellerine göre süpernova patlaması oldukça çalkantılı geçmiş.
ESO’nun Şili’de bulunan La Silla Gözlemevi’ndeki Geniş Alan Görüntüleyicisi ile yeni alınan bu muhteşem görüntü parlak ve ender bulunan WR 22 yıldızını ve çevresindeki renkli ortamı göstermektedir. Oldukça parlak ve sıcak olan WR 22 yıldızı atmosferini Güneş’ten milyonlarca kez daha hızlı bir şekilde uzaya atmaktadır.
Hubble bu sefer rengarenk bir yıldız oluşum bölgesi olan NGC 2467’yi görüntüledi. Renkli kozmik çorbanın içinde özellikle parlak mavi genç yıldızlar ön planda görünüyor.
NGC 2467 yıldız oluşum bölgesi oldukça geniş bir gaz bulutudur ve çoğunlukla hidrojenden oluşmuştur. Bu nedenle bölgede bol bol yeni yıldız oluşmaktadır.
NASA’nın Spitzer Uzay Teleskopu kozmik bir bulutun arkasında gizlenmiş uçan bir ejderhayı andıran yapıyı ortaya çıkardı. Ejderhayı andıran bulutsunun bu şekilde görünmesinin nedeni ise dev yıldızların bulutu aydınlatmasından kaynaklanıyor. M17 Yay takımyıldızı yönünde ve bizden yaklaşık 6000 ışık yılı uzaklıkta yer alıyor.
Hubble’ın çektiği bu görüntü sanki uzayda patlayan bir havai fişeği gösterir gibi. NGC 3603 adıyla bilinen yıldız kümesi bizden 20 000 ışık yılı uzaklıktaki Karina Bulutsusu’nda yer alıyor. NGC 3603’ün çevresini saran gaz ve toz bulutu yeni, yıldızların oluşumunu sağlayarak böylesi bir güzelliğin ortaya çıkmasına neden oluyor.
Gökbilimciler 800 ışık yılı uzaklıktaki Kahraman Bulutsusu’nda yeni yıldız oluşumunu gösteren bir nesneyi keşfettiler. Henüz tam bir yıldıza dönüşmeyen nesne, çevresindeki gaz ve toz diskini çekiyor. Gökadalarda yayılmış halde bulunan gaz ve toz örtüleri, yoğunlaşarak sıcak ve büyük gaz kümelerini oluşturur. Bu da yıldız oluşumunun ilk aşamasıdır.
NASA’nın WISE aracı (Geniş Alan Kızılötesi Tarayıcısı) bir yıldızın çevresinde kırmızı renkli bir nesneyi görüntüledi. Kırmızı nesne yıldızdan dışarı fırlayan atıktan oluşuyor.
Yıldız, Samanyolu’nun büyük yıldızlarından biridir. Bu tür büyük yıldızlara Wolf-Rayet yıldızları adı veriliyor. V385 Karina olarak adlandırılan yıldız 18 Güneş çapı büyüklüğünde.
Gökbilimciler evreni anlamak için genellikle Samanyolu’na en yakın gökada olan Büyük Macellan Bulutu’na (BMB) teleskoplarını yönlendirirler. Avrupa Güney Gözlemevi’de bize Büyük Magellan Bulutu’nun sadece bir bölgesinin ayrıntılarını içeren bir çalışmayı gösteriyor.
NASA’nın Geniş Alan Kızılötesi Tarayıcısı (WISE) Kalp (Heart) ve Ruh (Soul) genişleyen bulutsularının görüntülerini yayınladı. Görevi olan gökyüzünün dörtte üçünü tarayan aracın ilettiği bu görüntü yaklaşık 1 milyon kareden oluşmaktadır. Bulutsular 6000 ışık yılı uzaklıkta yer almaktadır.
Uluslararası bir ekip, Avustralya’daki bir radyo teleskobu kullanarak kendi üzerine çökme sürecinde bulunan kozmik toz bulutu içinde bir gaz bulutunu keşfetti. Bu keşif gökbilimin bir başka sırrının yanıt bulmasına yardımcı olabilir: Büyük yıldızlar nasıl oluşur? Gökbilimciler hala tartışmalı olan sorunun yanıtına biraz daha yaklaştılar.