Gökbilimciler Hubble Uzay Teleskopu yardımıyla karanlık maddenin dev ipliksi yapılarını üç boyutlu olarak inceledi. 60 milyon ışık yılı uzaklıktaki bilinen en büyük gökada kümelerinden birinde görülen ipliksi yapı, evrenin geniş ölçekli yapısını oluşturan kozmik parçadır.
Spitzer Uzay Teleskopu verileriyle yola çıkan gökbilimciler evrenin genişleme hızı olarak bilinen Hubble sabiti için en hassas ölçümü gerçekleştirdi. İlk olarak 1920’lerde Edwin P. Hubble tarafından ortaya atılan Hubble sabiti, evrenin 13,7 milyar yıl önce Büyük Patlama sonucunda oluştuğunun bir kanıtıdır.
Profesyonel bir fotoğrafçının çektiği fotoğrafları birleştirerek elde ettiği derin boyutlu bir görüntü gibi, gökbilimcilerde insanlığın şimdiye kadar gördüğü en güzel ve en derin görüntüyü elde etti. XDF yöntemiyle elde edilen derin alan fotoğrafı, Hubble Uzay Teleskopu’nun son 10 yılda çektiği fotoğrafların birleştirilmesiyle elde edildi.
Spitzer ve Hubble Uzay Teleskoplarının güçlerini birleştiren araştırmacılar kozmik büyütme yardımıyla en uzaktaki gökadayı keşfetmiş olabilir. Evrenin daha 500 milyon yıl yaşındayken oluşmuş gökada görüntüde pırıl pırıl parlamaktadır. Gökada evrenin karanlık döneminin sona ermesinin hemen ardından oluşmuştur.
Case Western Reserve Üniversitesi ve iki ortak enstitü bilimcileri kuasarların yolladığı ışığın evrende yayılmasını göz önünde tutarak evrenin yapısını belirlemek için yeni bir yol buldular.
Teknik gelecek on yıl içinde bulunabilecek milyonlarca kuasarın, Büyük Patlama’dan (Big Bang) sonra evrenin nasıl şekillendiğine ışık tutabilecek.
Evrenin ilk nesnelerinin yaydığı soluk ve hafif kızılımsı ışıma NASA’nın Spitzer Uzay Teleskopu ile tespit edilmiş olabilir. Büyük Patlama sonrası oluşmuş ilk nesnelerden evrene yayılan ışığın evrende dolanmakta olduğuna inanılıyor.
ESA’nın Planck Uzay Gözlemevi’nin Yüksek Frekans Aracı Büyük Patlama’dan (Big Bang) kalma ışık kalıntısı araştırmasını bitirdi. Aracın soğutucusu geçtiğimiz günlerde bitti. Ancak bilim insanlarına yeterli veri sağladı. Araç 2009’un Mayıs ayında fırlatılmıştı. Planck ile elde edilen ilk sonuçlar geçen yıl açıklanmıştı.
Uzak Evrende görünenlerin en büyüğü olan son derece sıcak, yüksek kütleli bir genç gökada kümesi, Şili’deki Atacama Çölü’nde ESO’nun Çok Büyük Teleskobu (VLT), NASA’nın Chandra X-ışını Gözlemevi ve Atacama Evrenbilim Teleskobu’nu kullanan bir uluslararası ekip tarafından çalışılmıştır.
Gökbilimciler Spitzer ve Hubble Uzay Teleskopları yardımıyla bilinen en uzak noktadaki gökadalarda yüksek oranda yıldız oluştuğunu belirledi. GN-108036 adlı baloncuk şeklindeki gökada bu kadar uzaklıkta yer alan ve şimdiye kadar bulunan en parlak gökadadır. Gökada 12,9 milyar ışık yılı uzaklıktadır.
Bilim insanları, erken Evren’i, morötesi ışıkta geçirgenleştikçe, incelemek için birkaç seferdir ESO’nun Çok Büyük Teleskop’unu kullandılar. Kozmik tarihteki bu – yeniden iyonlaşma olarak da bilinen – kısa ancak önemli dönem yaklaşık 13 milyar yıl önce gerçekleşti.