Hubble Uzay Teleskopu uzayda bütün ihtişamıyla parlayan bir kozmik kolye görüntüsü elde etti.
Kolye Bulutsusu olarak bilinen nesne Güneş benzeri iki yıldızın birleşerek patlaması sonucunda oluşan bir gezegenimsi bulutsudur. Elmas bir kolyeyi andıran parlak noktaları saran gaz bulutuyla bulutsu bir uçtan bir uca 9 ışık yılı uzaklıktadır
TRES-2b olarak bilinen Jüpiter büyüklüğündeki gaz devi bilinen en karanlık gezegen. Gökbilimciler Tres-2b’nin kömür gibi ya da güneş sistemindeki herhangi bir gezegenin üzerine düşen uydusunun gölgesinin yansıttığı güneş ışığından % 1’den daha azını yansıttığını belirlediler.
Arp 302 olarak da bilinen VV340 ders kitaplarına girecek nitelikte iyi bir gökada çarpışması örneğidir. Görüntüde üstte görülen VV 340 Kuzey ve altta görülen gökada ise VV 340 Güney olarak bilinir. Bu iki gökada milyonlarca yıl sonra, tıpkı Samanyolu ve Andromeda gökadalarının milyarlarca yıl sonra birleşeceği gibi birleşecektir.
Bu bir göz muayenesi olsaydı bunu bir papyona ya da bir kelebeğe benzetebilirdiniz. Muhtemelen bir gökbilimci ise bunun bir ölmekte olan bir yıldızın çevreye yaydığı kalıntı olduğunu söyleyecektir. Aynı zamanda görünür ışık altında da görülen bulutsu ve Halter (M27, Dumbbell) Bulutsusu olarak adlandırılır.
Yaklaşık 3 yıl süren yolculuğun sonunda Mars gezginlerinden Opportunity, Kızıl gezegenin daha önce yakından inceleme şansı bulunamayan Endeavour Krateri’ne ulaştı.
9 Ağustos’ta golf arabası büyüklüğündeki Opportunity kraterin kenarındaki bir yere ulaştığını bildirdi.
Bir araştırma ekibi 4 milyar ışık yılı uzaklıktaki bir gökada kümesi içinde kırmızı yıldız oluşturan gökadaların yerlerini saptadılar. Bunun için Subaru Teleskopu ile geniş açılı (panoramik) gözlemler yapıldı. Bilim insanları “yanan kırmızı gökadaların” bir gökadanın gençlik evresinden yaşlılık evresine geçişte ortaya çıktığına inanıyor.
ESO’ nun Çok Büyük Teleskopu’ndan elde edilen bu yeni görüntü 35 milyon ışık yılı uzakta Aslan takımyıldızında yer alan NGC 3521 sarmal gökadasını gösteriyor. Yaklaşık 50 000 ışık yılı genişliği olan bu görkemli gökcisminin, zengin ayrıntılara sahip sarmal yapıyla çevrilmiş, parlak ve yoğun bir çekirdeği bulunuyor.
NASA’nın güneş enerjisiyle çalışan Juno uzay aracı Jüpiter’e doğru yolculuğuna başladı. Araç yaklaşık 5 yıl sonra Jüpiter’e ulaşacak.
Juno Güneş Sistemi’nin en büyük gezegeni olan Jüpiter’in kökeni ve evrimiyle ilgili ayrıntılı çalışmalara destek sağlayacak. Böylece dev gaz gezegenlerin kökeni hakkındaki sorulara yanıt aranacak.
ESA’nın Herschel Uzay Gözlemevi yakındaki yıldız oluşum bulutu içinde oksijen molekülleri olduğunu keşfetti. Bu, tartışmaya gerek kalmadan kabul edilen ilk oksijen molekülü keşfi, olarak da tarihe geçti. Keşif Avcı (Orion) yıldız oluşum bölgesinde gerçekleşti. Keşif beraberinde birçok soruyu da getirdi.
NASA’nın Mars Yörünge aracı gezegende yaz aylarında sıvı suyun oluştuğunu ve aktığını gösterdi. İlkbahar sonunda Mars yamaçlarından aşağı koyu renkte izler ortaya çıkıyor. Gözlemler Mars’ın güney yarımküresinin orta enlemlerinde birkaç dik yamaçta da mevsime bağlı değişimlerin gerçekleştiğini gösteriyor.