Avrupa Planck Uzay Aracı şimdiye elde edilmiş en parlak ve en doğru ve ayrıntılı evren haritasını elde etti. Sonuçlar evrenin sanılandan 100 milyon yıl daha yaşlı yani 13,8 milyar yıl yaşında olduğunu gösteriyor. Veriler ayrıca karanlık enerjinin daha az, karanlık madde ve normal maddenin de sanılandan biraz daha fazla olduğunu göstermektedir.
NASA’nın Hubble Uzay Teleskopu uzun süreli gözlemleri sonucunda bilinen en eski yıldızın yaşını belirledi.
Yıldızın önce 14,5 milyar yıl (artı eksi 0,8 milyar yıl) yaşında olduğu sanıldı. Ancak evrenin 13,8 milyar yıl yaşında olması nedeniyle belirsizliğin ‘eksi’ tarafını göz önünde bulundurmak gerekir.
Dünya’ya ışığı yüz milyonlarca yıl sonra ulaşan iki süpernova patlaması keşfedildi. Yaklaşık 450 milyon yıl önce patlamış olanı, Everest, 230 milyon yıl önce patlayana ise Sherpa adı verildi. Süpernovalar Tip Ia sınıfındadır. Biri 16 diğeri 18 kadir parlaklığa sahip cisimleri bırakın çıplak gözle görmeyi, amatör teleskopla bile görmek olanaksızdır.
Evren genişliyor ve genişledikçe de soğuyor. Bu işin kuramsal kısmı. Acaba gerçekten durum bu mu?
CSIRO radyo teleskopunu kullanan gökbilimciler Büyük Patlama Kuramı’nın öngördüğü şekilde evrenin sıcaklığının düştüğünü belirledi.
Buna göre evren şimdikinin yarı yaşındayken daha sıcaktı.
NASA’nın Hubble Uzay Teleskopu yardımıyla 13 milyar yıl önce yani evren şimdiki yaşının % 3’ü yaşındayken oluşmuş yedi ilkel gökada bulundu. Hubble’ın bugüne kadar elde ettiği derin uzay görüntüleri erken dönemde oluşmuş daha çok sayıda gökada olduğunu gösteriyor.
Evrenin derinlerine bakmak çok uzak bir geçmişe bakmak demektir.
NASA’nın Chandra X-Işını Gözlemevi 12,4 milyar ışık yılı uzaklıktaki büyük bir karadelikten yayılan jetleri tespit etti. Şimdiye kadar keşfedilen en uzak noktaki jet akımı gökbilimcilere erken evrendeki karadeliklerin büyümesi hakkında bilgi sağlıyor.
Gökadaların merkezlerindeki dev karadelikler müthiş bir hızla jetler üretebilir.
NASA’nın Hubble ve Spitzer uzay teleskopları, uzay doğasının doğal “mercek” etkisini kullanarak şimdiye kadar görülmüş en uzak gökada adayını buldular. Gökada Büyük Patlama’dan sadece 420 milyon yıl sonra oluşmuş.
İncelemeler gökadanın en az 600 ışık yılı genişliğe sahip olduğunu gösteriyor. Samanyolu ise 150 000 ışık yılı çapındadır.
Bir grup gökbilimci kozmik ölçekte büyük bir çöküşün başladığını buldu. Bu türde şimdiye kadar yapılan en büyük çalışmaya göre evrendeki yıldız oluşum hızı 1/30’a kadar düştü ve bu düşüş hala sürüyor. Evren 13,4 milyar yıl önce büyük patlamanın ardından üç yüz milyon yıl süren süreç sonunda oluşmaya başladı.
Gökbilimciler Hubble Uzay Teleskopu yardımıyla karanlık maddenin dev ipliksi yapılarını üç boyutlu olarak inceledi. 60 milyon ışık yılı uzaklıktaki bilinen en büyük gökada kümelerinden birinde görülen ipliksi yapı, evrenin geniş ölçekli yapısını oluşturan kozmik parçadır.
Spitzer Uzay Teleskopu verileriyle yola çıkan gökbilimciler evrenin genişleme hızı olarak bilinen Hubble sabiti için en hassas ölçümü gerçekleştirdi. İlk olarak 1920’lerde Edwin P. Hubble tarafından ortaya atılan Hubble sabiti, evrenin 13,7 milyar yıl önce Büyük Patlama sonucunda oluştuğunun bir kanıtıdır.