Uluslararası bir araştırmacı grubu, Samanyolu gökadasında gezegenlerin ne kadar yaygın olduğunu ölçmek için kütleçekimsel mikromercekleme tekniği adı verilen bir yöntem kullandı. Birleştirilen sonuçlara göre bir yıldız etrafındaki gezegenlerin ortalama sayısı birden fazladır.
Gökbilimciler Spitzer ve Hubble Uzay Teleskopları yardımıyla bilinen en uzak noktadaki gökadalarda yüksek oranda yıldız oluştuğunu belirledi. GN-108036 adlı baloncuk şeklindeki gökada bu kadar uzaklıkta yer alan ve şimdiye kadar bulunan en parlak gökadadır. Gökada 12,9 milyar ışık yılı uzaklıktadır.
ESO’nun Çok Büyük Teleskop’unu kullanan gökbilimciler Dünya’nın kütlesinden birkaç kat daha büyük bir gaz bulutunun Samanyolu’nun merkezindeki karadeliğe doğru hızlı bir şekilde ivmelendiğini keşfettiler. Şimdiye dek bir bulutun süper kütleli bir karadeliğe doğru yaklaşıyor oluşu ilk kez gözleniyor.
Arp 302 olarak da bilinen VV340 ders kitaplarına girecek nitelikte iyi bir gökada çarpışması örneğidir. Görüntüde üstte görülen VV 340 Kuzey ve altta görülen gökada ise VV 340 Güney olarak bilinir. Bu iki gökada milyonlarca yıl sonra, tıpkı Samanyolu ve Andromeda gökadalarının milyarlarca yıl sonra birleşeceği gibi birleşecektir.
Uluslararası bir astronomlar takımı, ESO’ ya ait Paranal Gözlemevi’ ndeki VISTA kızılötesi tarama teleskobundan elde edilen verileri kullanarak, Samanyolundaki toz tarafından gizlenmiş olan 96 yeni açık yıldız kümesi keşfetti.
Beş milyar yıl içinde Samanyolu ile Andromeda gökadaları çarpışacak. Bu her iki gökada arasında yok olma ve var olma savaşı demek. Gökadalar birbiri içinden geçerken kimliklerini kaybedecekler.
Geçmişimizi anlamak ve gelecekte başımıza neler geleceğini öngörebilmek adına gökada çarpışmalarını iyi incelemek gerekiyor.
Hubble Uzay Teleskopu Samanyolu’nun merkezive yıldızlarla dolu eski bir köşesinde ender rastlanan bir yıldız türü olan başıboş mavi yıldızları görüntüledi. Başı boş mavi yıldızların yoğun bulunduğu bölgenin gözlemi gökbilimcilere bu yıldızların büyüklüğünü ya da genç ve yaşlı yıldızlar arasında yer alan bir tür olup olmadığının kıyaslanmalarını sağlayacak.
Evrende milyarlarca kez milyarlarca yıldız olmasına karşılık, 1923 yılında keşfedilen değişken yıldızla gökbilimin seyri değişti.
Hubble verdiği numarayla V1 olarak kodlanan Sefeid yıldız komşu gökada Andromeda (M31)’nın dış kısmında bulunuyor. Aradan geçen yaklaşık 90 yıl sonunda V1 tekrar kendini gösterdi.
Yakın bir gökada içinde Güneş’ten 3 milyon kez daha parlak yalnız bir yıldız bulundu. Şimdiye kadar buna benzer “süper yıldızların” hepsi yıldız kümelerinde yer alırken, bu yıldız ihtişamlı bir şekilde tek başına parıldıyor. Yıldızın kökeni ise gizemini koruyor: tek başına mı oluştu yoksa bir kümeden mi atıldı?
Gerek kızılötesi gerekse de X-ışını görüntüleriyle gözlenen büyük yıldızların aynı zamanda çevrelerine önemli miktarda X-ışını yaydıkları belirlendi.
Bu görüntü Spitzer Uzay Teleskopu’nun kızılötesi verilerinden elde edildi. Görüntüde kare ile işaretlenen bölgelerdeki mavi ile gösterilen noktalar X-ışını kaynaklarıdır.