NASA’nın Geniş Alan Kızılaltı İnceleme Tarayıcısı (WISE) aracı yeni yıldızların etkisiyle çiçeği açılmış gibi görünen kozmik bir gül goncasını görüntüledi. Yıldızlar Berkeley-59 kümesine ait. Birkaç milyon yaşındaki yıldızları oluşturan toz bulutu güzel bir görüntü sağlıyor.
Yeni keşfedilen gezegenlerin kütleleri 0.013 (HD 156668b) Jüpiter kütlesi ile 3.3 (HD 181342b) Jüpiter kütlesi arasında değişiyor. Gezegenlerden bize en yakın olanı 78 ışık yılı ile HD 156668b olurken, en uzaktaki 630 ışık yılı ile HD 206610b. Gezegenlerden en ilginci ise HD 126614b.
LRO, 37 yıldır Ay yüzeyinde duran Rusların Lunokhod 2 aracının yerini buldu. Lunokhod 2, başka bir gökcismi üzerinde hareket eden ilk robot ünvanını da taşıyor. Ay’ın 15 Mart tarihinde de alınan görüntülerinde 37 yıllık araç görüntülendi.
Geçmişe bakmak. Belki de zamanda yolculuk budur. Kuasarların ve uzak gökadaların merkezlerindeki karadeliklerin aktif ve çok güçlü oldukları belirlendi. Bu karadelikler 100 milyon ile 10 milyar güneş kütleli olup çevrelerinde yoğun olarak gaz ve toz bulutu dolanmaktadır.
Birkaç aydır şu ESO’nun sayfasındaki bayraklara takılmıştım. Buınların içinde neden bizim bayrağımız yok diye. Demek aynı şeyi Arif Solmaz’da düşünmüş olacak ki, 15-20 gün önce harekete geçtiğini bildiren bir posta attı bana. Elbette sevindim.
ESO’nun VLT’si başta olmak üzere 3 farklı teleskopla Jüpiter’deki Büyük Kırmızı Nokta üzerine bugüne kadar hiç yapılmamış hassasiyette bir çalışma yapıldı. Çalışmayla dev gezegendeki kırmızı lekenin rengini oluşturan sıcaklık, basınç ve rüzgarıyla dev fırtınanın yapısı açığa çıkarıldı.
ESA’nın Planck uydusu, Gökadamızdaki dev soğuk toz ipliksilerini görüntüledi.
Planck uydusu aslında büyük gizem peşindedir: evren nasıl oluştu? Gökadalar nasıl oluştu? İşte gökadamızdaki bu soğuk toz yapıları bu sorulara yanıt vermek için uzatılan bir anahtardır.
Bugünlerde gökyüzünü izlemek isteyenler için pek iyi geçmiyor. Hava genelde kapalı. Buna karşılık birkaç gündür iyi sayılabilecek bir havada var ve özellikle meraklıları için Satürn gökyüzündeki yerini almış durumda. Hele hele 21 Mart’ta daha parlak ve daha büyük görünecek.
Hep sağdan soldan mı duyacaksınız. Bu kez Astronomi Diyarı’ndan duyun: Dünya’nın sonu yakın… Bir cüce yıldızın bize, yani Güneş Sistemine doğru yaklaştığı ve 1.5 milyon sonra Oort Bulutu’yla etkileşime girebileceği belirtiliyor.
Yale Üniversitesi önderliğinde çalışan uluslararası bir ekip, alt sınıf bir süpernovaya ait olduğu düşünülen bir nesnenin kütlesinin üst sınırı da geçtiğini buldu. Bu keşfin, evrenin genişlemesiyle ilgili ölçümleri etkileyebileceği bildiriliyor.