NASA’nın Ay’ın çevresinde dolanan Lunar aracı Tsiolkvoskiy Krateri’ni görüntüledi. Kraterin çevresinden yuvarlanarak uzaklaşmış kayalarla fotoğraf incelemeyi hak ediyor. Burada sözü edilen kayalar küçük değil, tam tersine en büyüğü 40 metre genişliğindedir (bir futbol sahasının yarısı kadar). Kayaların nereden koptuğunu görmek için bu fotoğraf jeologlara büyük ipuçları verecektir.
Tsiolkvoskiy Krateri 185 km çapında ve geniş alanda etkili olmuş bir krater örneğidir. Bu tür kraterleri oluşturan etkiler yüksek oranda enerjiyi açığa çıkarır ve çevresinde büyük değişikliklere yol açar. İlk darbeden hemen sonra kraterin ortasında dev bir dağ oluşmuştur. Kayaların yol açtığı yuvarlanma izleri buradaki dağdan aşağı düştüklerini göstermektedir.
Apollo-17 Astronomları üzerlerinde tırmanma donanımları olmadan kolayca zirveye tırmanarak örnek parçalar almışlardır.
Bu fotoğrafın sağ alt kısmındaki karanlık bölge zirve tarafından oluşturulan gölgenin ucudur. Fotoğrafın aslını açıp kuzeye doğru ilerlerseniz zirvenin üstünde daha sonra oluşan lav havuzları görürsünüz. Fotoğrafın merkezindeki zirvenin eğimi nedniyle düşen ve tutunamayan parçalardan dolayı daha az krater vardır. Bu durum aslında yaşlı yüzeylerde daha fazla krater olduğuna ilişkin söylenen kurala uymamaktadır.
Kaynak: Universe Today
Amerika 1969’da aya o zamanki teknoloji ile insan oğlunu göndermeyi başardı.Şimdiki teknoloijinin onda biri kadar teknoloji ile.Acaba şimdi nasanın başında olanların yürekleri 1969’dakilerden niye korkak?Yoksa 1969’da gitmek bir delilikmiydi?Daha aya bile gidemeyenler nasıl olurda marsa gitmekten söz ederler?Keşke o aslan yürekliler(deliler) şimdi,bu günkü teknolojinin imkanlarıyla başımızda olsalardı.
Aslında buradaki sorun Ay’a inasan gönderememek değil. Ay’a şimdiye kadar 6 kez insan gönderildi. Oradan değişik örnekler alındı. Buradaki sorun Ay’a gönderilecek insanın ne yapacağı? İnsanlı uçuşlar pahalıya patlıyor ve bunu hedefsiz gerçekleştiremezsiniz. Ay’da görülecek birşey olmadığına kanaat getiren NASA’nın yeni hedefi artık Ay’da insanların yaşayabileceği bir üs kurmak oldu. Uzay istasyonu da bunun ilk aşaması. Mars’ta yaşam ise uzun vadedeki hedef.