400 yıl önce Galileo’nun keşfettiği Güneş Sistemi’nin en büyük uydusunun haritası elde edildi.
Jüpiter’in Ganymade uydusuna yönelik çalışmayla uydunun buzlu yüzeyinin jeolojik haritasına ulaşıldı. Bunun için Gezgin (Voyager) ve Galileo uzay araçlarının verileri kullanıldı. Daha önce benzer haritalama çalışması uydumuz Ay ve Jüpiter’in Io ve Callisto için yapılmıştı.
John Hopkins Uygulamalı Fizik Laboratuarı’ndan çalışma ekibinin lideri Wes Petterson: “Ganymade yüzeyinin haritalama çalışması ile uydunun oluşumu ve evrimi gibi bilimsel sorular yanıtlanabilir” diyor.
Ganymade Ocak 1610 yılında keşfedilmesinden bu yana Dünya’daki teleskoplarla ve Jüpiter yakınına gönderilen uzay araçlarıyla da dikkatle izlenmiştir. Bu çalışmalar yüzeydeki iki farklı arazi tipini ortya koyuyor. Bunlardan biri buzlu yüzeylerdeki karanlık görülen yaşlı kraterleri betimlerken daha parlak olan kısımlar genç kraterleri ya da oluk ve sırtları gösteriyor.
5262 kilometre çapındaki Ganymade bu haliyle Merkür gezegeninden ve Pluto cüce gezegeninden daha büyüktür. Ayrıca Güneş Sistemi’nde manyetik alanı olduğu bilinen tek uydudur. Yüzeyin jeolojik haritası uydunun geçmişte geçirdiği aşamaları ve Güneş Sistemi’nin geçmişiyle ilgili ipuçları sunuyor. Norton Wheaton Koleji’nden Geoffrey Collins: “Ganymade yüzeyindeki ayrıntılar uydunun diğer uydularla olan dinamik etkileşimini ve yüzeyine çarpan çeşitli büyüklükteki cisimlerin özellikleriyle ilgili rekor denebilecek kadar çok sayıda kanıt sunuyor” diyor.
Meraklısı için harita dosyası (büyük dosyaya ulaşmak için görsele tıklayınız):
