ESA, 7 Mart’ta Phobos’a yakın uçuş gerçekleştiren Mars Express’den gelen yeni görüntüleri yayınladı. Görüntüler piksel başına 4.4 metrelik yüksek çözünürlüğe sahip. Bu görüntüler eşliğinde yakın zamanda Phobos-Grunt göreviyle uyduya inilebilecek uygun bir alan aranıyor.
ESA’nın Mars Express uzay aracı bir gökcismine karşı yapılan şimdiye kadar yapılan en yakın uçuşu gerçekleştirdi. Araç Mars’ın kalıntılarından oluştuğu düşünülen Phobos uydusunun 67 km üstünden uçtu. Böylece Phobos hakkında daha fazla bilgi edinildi.
Herschel Uzay Gözlemevi, Samanyolu’ndaki yıldız oluşum bölgelerinden Avcı (Orion) Bulutsusu’ndaki, yaşamın kimyasal parmak izlerini yani organik molekülleri araştırdı.
Ayrıntılı çalışma gözlemevindeki Heterodyne Aracı ile HIFI’nin kızılötesi aracı yardımıyla elde edildi.
Avrupa Uzay Ajansı (ESA) 2017’den önce 2 ayrı uzay görevini gerçekleştirecek 3 adayı belirledi: Karanlık enerji, diğer yıldızlar çevresinde yaşam barındırabilecek gezegen keşfi ve Güneş’in bilinmeyenleri.
Geçtiğimiz Perşembe günü, ESA yeni önerilen 3 uzay görevine onay verdi.
Mars insanoğlunun Dünya’dan sonra en iyi bildiği gezegen. Mars çevresinde dolanan ve gözlem yapan uydularımız ile bilinmeyenler ortaya çıkıyor. Bu araçlardan biri de ESA’nın. ESA’nın Mars Express adlı uzay aracı Mars yüzeyinin yüksek çözünürlüklü görüntülerini dünyaya geçti.
12 Milyar yıl önce uzay neye benziyordu? Bu sorunun yanıtı için Hubble’dan ve ESA’nın Herschel aracından iki ayrı görüntü geldi: 12 milyar yıl önce evren. İki aracın görüntüsü ve haberlere ilişkin ayrıntılar için bu haberi tekrar düzenlemek zorunda kaldım.
İlk görüntü Hubble yerleştirilen Geniş Açılı Kamera (WFC3) ile Ekim 2009’da alındı. Görüntü kızılötesi, görünür ışık ve morötesi dalga boyuyla ile alınan fotoğraflarla elde edildi. Böylece rengarenk, oldukça net ve derinliğe sahip bir görüntü elde edilmiş oldu.
Görüntüde erken döneme ait gökadaların şekillerinin oluşmaya başladığı görülüyor.
NASA/ESA Hubble Uzay Teleskobu’ndan muhteşem bir NGC 7023 görüntüsü elde edildi. NGC 7023 Bulutsusu aynı zamanda İris Bulutsusu olarak adlandırılıyor. Bulutsu bir toz bulutunu andırmaktadır.
Gökbilimciler için tozlu bölgeler hem görsel olarak güzel hem de sıkıntı vericidir. Çünkü bu tozlu yapının arkasını veya içini göremeyiz. Ancak bu tozlu yapılarda oluşan yeni yıldızlar sayesinde tozlu yapı görünür hale gelir. İris Bulutsusu’nun kuzeybatısını gösteren bu görüntüde tozlu yapı gözler önüne seriliyor.
ESA’nın Rosetta adlı uzay aracı hedefindeki 2014 yılında 67P/Churyumov-Gerasimenko kuyrukluyıldızıyla buluşmak üzere yörüngeye girmek için Dünya’ya yakın konumdan geçti. Dünya’nın 2481 km uzağından saniyede 13,34 km hızla geçen Rosetta ile iletişim ESA’nın Yeni Norcia İstasyonu ile sağlanıyor.
Rosetta şimdişye kadar Güneş çevresinde 4,5 milyar km yol katetti. Hedefteki kuyrukluyıldız ise Dünya’dan 7,1 milyar km uzaklıkta ve yaklaşmaya devam ediyor.
Güneş sistemi’ne yönelik çalışmalar tüm hızıyla devam ediyor. Satürn’ün çevresinde dolanan Cassini Uzay Aracının verileri ışığında Titan’ın ekvator kısmında bir bölgenin haritası çıkarıldı. Bir başka haber de Jüpiter’in uydusu Ganymade ile ilgili. Güneş Sistemi’nin bu en büyük uydularına ilişkin iki harita çalışması. Titan Dünya’ya benzer yapısıyla (kalın azot atmosferi ve yüzeyde sıvı halde bulunan hidrokarbonları ile) ve Ganymade ise buzlu yapısıyla boy gösteriyor. Uyduların yüzey haritalama işlemi bilim insanlarına gökcisimlerinin jeolojik yapısını ve nasıl oluştukları hakkında bilgi verebilecek.
Planck gözlerini açarak ilk görüntüsünü dünyaya yolladı. Görüntülerden Planck’ın veri kalitesinin mükemmel olduğu belirlendi. Bu bilgi Planck’ı uzaya yollayan ve L2 (Lagrange) noktasına yerleştiren ESA’yı mutlu etmişe benziyor.
Planck, uzaydaki büyük patlamanın izi olarak bilinen kozmik mikrodalga arka alan ışınımını, mikrodalga dalga boyunda inceleyecek. Araç 13 Ağustos 2009’da son manevrasını yaparak L2’deki istenilen yörüngesine oturmuştu.
Planck 15 ay süresince üzerindeki LFI (düşük frekans cihazı) ve HFI (yüksek frekans cihazı) ile bilgi toplayacak.
