Hubble Uzay Teleskopu ile elde edilen bu görüntüde, karanlık gökyüzünü ateş böcekleri gibi aydınlatmaya çalışan parlak gökadalar görülüyor. Görüntünün ortasının hemen üzerinde 4C 73.08 dev eliptik gökadası görülüyor. Bunun dışında görüntünün altında görülen parlak sarmal gökada, görüntüsüyle diğerlerinden ayrılıyor.
ESA’nın Herschel ve XMM-Newton Gözlemevi’nin uzak-kızılötesi ve X-ışını verileriyle W44 süpernova kalıntısının yeni görüntüsü elde edildi. Görüntüde yıldızın patlaması sonucunda uzayda oluşan şok dalgaları kendini gösteriyor. Kartal takımyıldızındaki yıldız oluşum bölgesi 10 000 ışık yılı uzaklıktadır.
Küresel yıldız kümesi NGC 6362’nin bu renkli görüntüsü MPG/ESO 2.2-metre teleskopu üzerindeki Geniş Alan Görüntüleyicisi ile elde edildi. NASA/ESA Hubble Uzay Teleskopu ile elde edilen merkezi alana ait yeni gözlemlerle birlikte bu yeni görüntü, az bilinen küme hakkında şimdiye dek elde edilen en iyi görüntüleri sağladı.
Samanyolu yarı büyüklüğündeki NGC 3344, 25 milyon ışık yılı uzaklıkta yer alan bir sarmal gökadadır. Gökadanın doğrudan yüzünü görebildiğimiz için ayrıntılı inceleyebilme şansına sahibiz.
Gökadanın merkezinde ince bir çubuk yapı ve bunun çevresinde dolanan bir dış halka bulunuyor.
Cassini uzay aracı Satürn’ün uzak ama parlak ve ince ve değişken F halkasını yakın planda görüntüledi.
F halkası Satürn halkalarının en dıştaki 3. halkasıdır. Halka ince ancak düzgün bir yapıdadır.
Bu görüntü 13 Ağustos 2012’de Cassini’nin dar açılı kamerası ile görünür ışık dalga boyunda alınmıştır.
Spitzer Uzay Teleskopu ve Gökada Gelişimi Tarayıcısı (GALEX) görüntülerinin birleştirilmesiyle elde edilen bu sıra dışı görüntü, ölmekte olan bir yıldızın çevreye yaydığı gaz ve toz bulutunu gösteriyor. Ölen yıldızın sıcak çekirdeğinden saçılan yoğun morötesi ışıma, yıldızın çevresindeki tozlu katmanları aydınlatıyor.
27 Eylül 2012’de gerçekleşen güneş patlamasının ardından Dünya’ya 30 Eylül 2012’de ulaşan parçacıklar, görüntüdeki gibi güzel bir görüntüye neden oldu.
Ulusal Okyanus ve Atmosfer Derneği (NOAA) tarafından fırtınalar G1 ile G5 arasında sınıflandırılıyor. Bu fırtına ise G3 yani orta şiddetteydi.
ESO’nun La Silla Gözlemevi’nden alınan bu yeni görüntüde Martı Bulutsusu olarak adlandırılan yıldız doğumevinin bir kısmı görülmektedir. Sharpless 2-292 olarak da bilinen bu gaz bulutu martının başını oluşturuyormuş gibi görünür ve kalbinde yatan çok sıcak genç yıldızlardan gelen enerjili ışınımdan dolayı parıldar.
Profesyonel bir fotoğrafçının çektiği fotoğrafları birleştirerek elde ettiği derin boyutlu bir görüntü gibi, gökbilimcilerde insanlığın şimdiye kadar gördüğü en güzel ve en derin görüntüyü elde etti. XDF yöntemiyle elde edilen derin alan fotoğrafı, Hubble Uzay Teleskopu’nun son 10 yılda çektiği fotoğrafların birleştirilmesiyle elde edildi.
Cassini Satürn’ün güney kutbundan dev gezegeni çekerek bu güzel görüntüyü Dünya’ya iletti.
Satürn bu görüntüde kuzeye ve sola 16 derecelik yatık bir şekilde görülmektedir. Görüş alanına giren halkaların bir kısmı ise ışıksız ve koyu renkte göze çarpıyor. Halkalar gezegenin güney yarımküresinde geniş bir gölge bırakmaktadır.