NASA’nın Geniş Alan Kızılötesi Görüntüleme Aracı olan WISE ile zaman zaman Samanyolu’nun arkasında saklanan IC 342 sarmal gökadasının görüntüsü elde edildi. Samanyolu’ndaki gaz ve toz nedeniyle gökbilimciler bu gökadayı gözlemekte zorluk çekiyorlar.
Michigan Üniversitesi’ndeki gökbilimciler Epsilon Aurigae yıldızının görüntülerinde ilginç bir şey keşfettiler. Yıldızın görüntülerinin büyütülerek yapılan incelemede, Epsilon Aurigae’nin görülmeyen eşinin gölgesinin yıldızın üzerine düştüğü gözlendi.
Radyo dalgaları ile gözlenen Erboğa A (Centaurus A-Cen A) gökadası çıplak gözle görülebilseydi, 20 dolunay büyüklüğünde bir alanı kaplardı. Bizim görünür ışıkla göremediğimiz gökadanın merkezinde ise süper kütleli bir karadelik bulunuyor.
Gökbilimciler tıpkı bir paparazzi gibi genç yıldızları sürekli izlerler. NASA’nın Spitzer Uzay Teleskopu ile Avcı (Orion) takımyıldızının kılıcın, kızılötesinde aldığı ayrıntılı bir görüntüsünü gösterdi. Bu yıldızlarda en parlak yıldızlar arasında değildir, tıpkı genç bir Holywood oyuncusu gibi.
NASA’nın Spitzer ve Chandra uzay teleskopları ile alınan yeni bir görüntüde, çökmüş bir yıldızdan geriye kalan toz kalıntıları ortaya çıkarıldı. Toz, yıldızın geçmişi hakkında bilgi vermekte. Dış katmanını dışarı püskürten yıldızdan saçılan katmanın genişlemesi devam ediyor.
Bir süre önce sözünü ettiğim güzel haberi vermenin zamanı geldi. ESO-Türkiye test yayınına başladı. Haberi Türkçeleştiren ve ESO sayfasını Türkçeleştirmek için uğraş veren Arif Solmaz’ı buradan kutluyor ve böylesine güzel çalışmaların devam etmesini diliyorum.
Gökbilimciler biraz da şanslarının yardımıyla APEX Teleskobu ile ilk kez uzak bir gökadadaki yıldız doğum bölgelerinin boyutu ve parlaklığıyla ilgili doğrudan ölçüm yaptı. Hedefteki gökada öyle uzak bir yerde bulunuyor ki ışığı bize 10 milyar yılda ulaşıyor.
Genel olarak gökadalar birbirlerini etkileyebilen sosyal yapılar olarak düşünülebilir. Ancak NASA/ESA Hubble Uzay Teleskobu böylesine dostça etkileşimde değil, tersine saldırgan bir gökadayı belirledi. ESO 306-17 olarak kodlanmış grup birçok aktif topluluğun son kalıntılarıdır.
Geçmişe bakmak. Belki de zamanda yolculuk budur. Kuasarların ve uzak gökadaların merkezlerindeki karadeliklerin aktif ve çok güçlü oldukları belirlendi. Bu karadelikler 100 milyon ile 10 milyar güneş kütleli olup çevrelerinde yoğun olarak gaz ve toz bulutu dolanmaktadır.
ESA’nın Planck uydusu, Gökadamızdaki dev soğuk toz ipliksilerini görüntüledi.
Planck uydusu aslında büyük gizem peşindedir: evren nasıl oluştu? Gökadalar nasıl oluştu? İşte gökadamızdaki bu soğuk toz yapıları bu sorulara yanıt vermek için uzatılan bir anahtardır.